فوبی های حیوانی جزیی از فوبی های اختصاصی هستند. چهار طبقه فوبی اختصاصی وجود دارد: (۱) ترس از حیوانات خاص، معمولا گربه ها، سگها، پرنده ها (رایجتر از همه کبوترها)، موشها، مارها، و حشرات؛ (2) فوبی های موضوعات بی جان، از جمله کثیفی، ارتفاعات، فضاهای بسته، تاریکی، و مسافرت (۳) ترس از بیماری، آسیب، يا مرگ؛ و (۴) فوبی های خون.
فوبی های حیوانی، نظیر فوبی گربه، عموما در اوان کودکی شروع می شوند، و تقریبا هرگز بعد از بلوغ جنسی شروع نمی شوند، اغلب فوبی های حیوانی در کودکی متداول هستند، در بزرگسالی پشت سر گذاشته می شوند.
سوالات روانشناسی خود را در منوی بالای صفحه (قسمت روانشناس خوب) می توانید مطرح کنید..
فوبی های حیوانی بسیار متمرکز هستند:
ممکن است فردی از گربه ها به وحشت بیفتد، اما او می تواند به سگها و پرند گان علاقه مند باشد. فوبی های حیوانی درمان نشده می توانند ده ها سال بدون دوره بهبودی ادامه یابند.اکثر فوبیهای حیوانی (۹۵ درصد)، توسط زنان گزارش شده اند؛ آنها افراد نسبتا سالمی هستند وفوبی احتمالا تنها مشکل روانی آنهاست (مارکس، ۱۹۶۹: بوردون، بوید، ری، و برنز، ۱۹۸۸)
افراد مبتلا به فوبی حیوانی، گاهی اوقات می توانند به رویداد کودکی خاصی اشاره کنند که به اعتقاد آنها موجب فوبی شده است. به طور مثال فوبی های سگ می توانند با گاز گرفتن سگ آغاز شده باشند؛ فوبی پرنده می تواند در صورت نشستن یک پرنده روی شانه کودک، شروع شده باشد. در مجموع، حدود ۶۰ درصد بیماران فوبیک می توانند رویداد ایجاد کننده روشنی را شرح دهند.
سوالات روانشناسی خود را در منوی بالای صفحه (قسمت روانشناس خوب) می توانید مطرح کنید..
ولی در مورد ۴۰ درصد مبتلایان به فوبی های حیوانی، هیچ حادثه روشنی وجود ندارد:
بلکه فقط سرنخهای مبهمی را می توان از غبارهای حافظه کودکی بیرون کشید و آنها را مجزا کرد (اوست و هوگدال، ۱۹۸۱)، یک کودک به نظر می رسید که با خواندن ماجرایی درباره یک سگ جنگجو در قصه پریان، و بعد شنیدن اینکه یک سگ در خیابان پسری را گاز گرفته است، فوبی سگ را پرورش داده بود.
همبازیهای یک کودک با پر شوخی بیرحمانه ای با او کرده بودند، و او تا اندازه ای نسبت به پرندگان بیمناک بود. در هر مورد، چندین رویداد وجود دارد، که در طول زمان روی هم انباشته شده و می توانند به فوبی کمک کنند. اما پی بردن به رویدادهای اصلی، اگر وجود داشته باشند، می تواند بسیار دشوار باشد. معمولا فوبی های حیوانی پشت سر گذاشته می شوند، اما به دلایل ناشناخته، تعداد معدودی از آنها مقاوم می مانند و تا بزرگسالی ادامه می یابند.
احتمالا این مطلب نیز برای شما جالب است: برون هراسی چیست؟
فوبی های موضوع بی جان
در تعدادی از ویژگیهای فوبی های حیوانی مشترک اند: ارتفاعات، فضاهای بسته، طوفانها، کثیفی، تاریکی، آب جاری، مسافرت، پرواز کردن با هواپیما، و باد اكثر این فوبی ها را تشکیل می دهند. مانند فوبی های حیوانی، نشانه ها بر یک موضوع متمرکزاند، و افراد از جهات دیگر از نظر روانی بهنجارند. گاهی اوقات، آغاز فوبی در حادثه آسیب زا نهفته است.
برای مثال، مرد نوزده ساله ای بعد از جان سالم به در بردن از هواپیمایی که در توقف بعدی سقوط می کند، فوبی هواپیما را پرورش می دهد. دختر هشت ساله ای که شاهد اصابت برق به یک پسر و کشته شدن او بوده است، فوبی رعد و برق را پرورش می دهد. این فوبی ها تا اندازه ای رایجتر از فوبی های حیوانی هستند، و آنها به طور مساوی در زنان و مردان رخ می دهند. برخلاف فوبی های حیوانی، آنها می توانند در هر سنی آغاز شوند.
 ترس از حیوانات خاص، معمولا گربه ها، سگها، پرنده ها){kind=link}