5 اختلال وجود دارد که ترس و اضطراب در آن‌ها عملاً توسط فرد احساس می‌شود و این اختلال‌ها به دو طبقه تقسیم می‌شوند: اختلال‌های ترس و اختلال‌های اضطرابی. ترس از این نظر با اضطراب فرق دارد که ویژگی آن نگرانی از یک موضوع خاص و خطرناک است. فوبی‌ها و اختلال‌های استرس پس از سانحه اختلال‌های ترس را تشکیل می‌دهند. در این اختلال‌ها یک موضوع مشخص موجب اضطراب می‌شود در اختلال‌های فوبیک فرد از موضوعی می‌ترسد مثل گربه ها که با واقعیت خطری که آن موضوع را آشکار می سازد هیچ تناسبی ندارد.
اختلال استرس پس از سانحه
در اختلال های استرس پس از سانحه بعد از اینکه فرد با رویدادی مواجه می‌شود که او را به مرگ یا آسیب جدی روبه رو کرده است دچار اضطراب و بی حسی می شود و بارها آن رویداد را در ذهن خود مرور می‌کند. برای مثال دانشجویی که در خوابگاه خود مورد تجاوز جنسی قرار گرفته است امکان دارد بعد از این، آسیب را بارها در حافظه خود مرور کند، نسبت به دنیای اطرافش بی حس شود، از مردها دوری جوید و هر وقت که با یک مرد تنهاست دچار اضطراب شدید شود.
سوالات روانشناسی خود را در منوی بالای صفحه (قسمت روانشناس خوب) می توانید مطرح کنید..
اختلال های اضطرابی
اختلال وحشت زدگی، فوبی مکانهای باز و اختلال اضطراب فراگیر اختلال های اضطرابی هستند. در این اختلال‌ها موضوع خاصی فرد را تهدید نمی‌کند ولی با این حال او احساس می کند که بسیار مضطرب است و در اختلال وحشت‌زدگی فرد ناگهان و به کرات دچار حملات کوتاه اضطراب و وحشت شدید می‌شود.
احتمالا این مطلب نیز برای شما جالب است: آیا داشتن اضطراب فایده ای هم دارد؟
در فوبی مکان ها باز فرد می ترسد به مکانهای عمومی برود زیرا از آن می ترسد که دچار حمله وحشت زدگی شود و هیچ کس به کمک او نیاید. از طرف دیگر در اختلال اضطراب فراگیر فرد دچار اضطراب و نگرانی می شود که می تواند کم و بیش ماه‌ها ادامه داشته باشد آنچه در تمام این اختلال‌ها مشترک است شکل بسیار اغراق آمیزی از ترس طبیعی و انطباق ای است که هر یک از ما در موقعیت های متعدد آن را احساس می‌کنیم.
