افسردگی چیست؟: شاید بهتر باشد به جای آن، بگوییم که دقیقا افسردگی چیست؟ بگوییم افسردگی چه نیست. افسردگی فقط احساس موقتی گرفتگی و اندوه و یا «دلتنگی» نیست. افسردگی حالتی ورای غمگین بودن یا اندوه شدید بر اثر فقدان یک عزیز است. غمگین بودن و سوگواری، واکنشهایی طبیعی و موقتی در مقابل تنشهای زندگی هستند. این نوع از خلقها (حالت های روانی) در مدت زمانی نسبتا کوتاه (چندروزه چند هفته، یا در برخی از موارد کمی دیرتر) برطرف می شوند و فرد مجددأ وضعیت طبیعی خود را باز می یابد.
در مقابل، افسردگی – که غالبأبه آن افسردگی بالینی یا اختلال خلق یا اختلال عاطفی اطلاق می شود . ماهها یا حتی سالها فرد را گرفتار می کند. بیماریهای افسردگی بر احساسات، افکار، رفتار و سلامت جسمانی فرد تأثیر می گذارند.

اما معضل افسردگی واقعا تا چه حد جدی است؟ و افسردگی چیست؟

روانشناس ها افسردگی را اختلالی میدانند که نظیر هر بیماری دیگر، نیازمند دخالت و درمان است. در خصوص این نکته یک توافق کلی وجود دارد که از نظر عملکرد اجتماعی، افسردگی بالینی در میان تمام وضعیتهای مزمن، از همه ناتوان کننده تر است.

افسردگی از نظر عوارض جسمانی متعاقب، برحسب روزهای بستری شدن و آشفتگی جسمانی، در مرتبه دوم و پس از بیماریهای قلبی پیشرفته قرار دارد. افسردگی از بسیاری از اختلالات عمده ارگانیک (عضوی) و مزمن دیگر، ناتوان کننده تر است و هزینه اقتصادی آن، برحسب زمان های کاری از دست رفته و کاهش کارایی، بسیار هنگفت است. حادترین و بدترین همه آنها، بالابودن میزان خودکشی در میان مبتلایان به افسردگی است.

چگونه کسی می تواند بفهمد که آیا افسرده است یا خیر؟

افسردگی یک سندرم یا مجموعه ای از نشانه ها و علائم است. مجموعه ای عالی و بسیار رایج از معیارهای لازم برای تشخیص افسردگی، در یک نشریه رسمی آمریکایی به نام «کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی ( DSM – IV ‘)» متعلق به انجمن روانپزشکی آمریکا آمده است. این معیارها که روانپزشکان انگلیسی نیز آنها را پذیرفته اند و به کار می برند، عبارتند از:
1- داشتن خلق افسرده (که گاهی اوقات در کودکان و نوجوانان به صورت تحریک پذیری بروز می کند) در اکثر اوقات روز، و تقریبا در تمام روزها۔

۲. کاهش چشمگیر در میزان شوق و علاقه و لذت در تمام، یا تقریبا تمام فعالیتهای زندگی در اکثر اوقات روز و تقریبا در تمام روزها به گونه ای که ادراک خود فرد و مشاهدات دیگران از او در اکثر اوقات بر بی احساسی افراد
مبتلا به افسردگی دلالت دارند).

٣- کاهش محسوس وزن یا افزایش آن بدون تغییر رژیم غذایی (به میزان بیش از ۵ درصد کل وزن بدن در عرض یک ماه)، با کاهش / افزایش تقریبا هر روزه اشتها. (در کودکان، این حالت براساس ناتوانی در افزایش وزن به میزان مورد انتظار سنجیده می شود)

5- بی قراری روانی – حرکتی یا کندی روانی – حرکتی: نوعی شتاب با کندی در فعالیتها، و فرایندهای ذهنی (روانی)، تقریبا هر روزه، چنانکه دیگرانمتوجه آن شوند (نه صرفا تصورات ذهنی بی قراری با کندی در خود بیمار).

6- خستگی یا تحلیل انرژی به صورت تقریبا هر روزه.

۴- بی خوابی (کم خوابی) یا خواب زدگی (پرخوابی) تقریبا در تمام روزها

۷- احساس بی ارزشی و یا احساس گناه مفرط یا نامتناسب (که می تواند هذیائی باشد) تقریبا هر روزه (نه صرفا ملامت و سرزنش خود یا احساس گناه به دلیل مریض بودن)

۸-کاهش توانایی در تفکر یا تمرکز حواس، یا نامصمم بودن، تقریبا هر روزه

۹- افکار تکراری یا مکرر در خصوص مرگ (نه فقط ترس از مرگ)، یا خودکشی بدون یک نقشه معین، با تلاش برای خودکشی، یا داشتن یک نقشه معین برای اقدام به خودکشی

آیا باید همه این نشانه ها را داشته باشیم تا افسرده محسوب شویم؟

خیر. برای اینکه شما یک فرد مبتلا به اختلال افسردگی عمده به شمار آییده حداقل باید پنج مورد از این نشانه ها را طی مدت دوهفته تجربه کرده باشید. مضافا اینکه حداقل یکی از دو نشانه اول یا دوم باید در شما وجود داشته باشد. و نهایتا اینکه افسردگی شما نباید عکس العمل طبيعي مثلا ناشی از مرگ یک عزیز تازه از دست رفته باشد.

هر فرد افسردهای لزوما تمام این نشانه ها را در خود ندارد. برخی از افراد تعداد کمی از این نشانه ها را دارند و برخی دیگر، تعداد بیشتری را، همچنین شدت این نشاندها در افراد مختلف و برحسب نوع افسردگی آنها. فرق می کند..

درصد پایینی از افراد که از افسردگی رنج می برند به خودی خود درمان می شوند، برای درمان افسردگی لازم است به یک روانشناس خوب مراجعه کنید.

مطالبی که شما به آن علاقه دارید:

افسردگی مزمن

تعریف افسردگی

آیا افسردگی درمان دارد؟

نگاهی به ویژگی های اعتماد به نفس :

در ابتدا ده ویژگی اصلی اعتماد به نفس را در این مقاله عمیقا بررسی خواهیم کرد. هنگامی که با اعتماد به نفس عمل می کنید، احتمالا مقدار قابل توجهی از این ده ویژگی در شما هست.

ویژگی های اعتماد به نفس :

هدف و ارزش: می دانید که چه می خواهید، مقصدتان کجاست و واقعا چه چیزی برایتان مهم است.

انگیزه: کاری که می کنید به شما انگیزه می دهد و خوشحالتان می کند. در حقیقت، آن چنان مجذوب کارتان می شوید که هیچ چیز نمی تواند حواستان را پرت کند.

ثبات عاطفی: هنگام برخورد با چالش ها، نگرشی توام با آرامش و تمرکز به چگونگی شناخت فردیت خود و نحوه برخورد با دیگران دارید، متوجه هیجانات دشوار، مثل خشم و اضطراب هستید؛ اما به جای اینکه بگذارید آنها بر شما غلبه کنند، با آنها کنار می آیید.

طرز فکری مثبت: حتی در مواجهه با مشکلات، توانایی خوشبین بودن ودیدن وجه مثبت همه چیز را دارید. برای خود و دیگران احترام مثبتی قائل اید.

خودآگاهی: می دانید در چه زمینه هایی مهارت دارید، شایستگی هایتان چیست و در نظر دیگران چگونه هستید، به این هم اذعان دارید که یک انسان هستید و انتظار نمی رود که حتما کامل باشید.

ادامه ویژگی های اعتماد به نفس:

انعطاف پذیری در رفتار: رفتارتان را با توجه به اوضاع تغییر میدهید. ضمن توجه به جزئیات، می توانید به کل مسائل هم توجه داشته باشید. در تصمیم گیری هایتان از نظرات دیگران هم استفاده می کنید.

اشتیاق برای پیشرفت: از پرورش ذهن خود لذت می برید و دوست دارید به جای اینکه نشان بدهید کارشناسی هستید که هیچ چیز برایش تازگی ندارد، از هر روزتان به عنوان فرصتی برای یک تجربه ی تازه استفاده کنید. یافته های جدید خود را به تجربیاتتان اضافه می کنید.

سلامتی و انرژی: با بدن خود مهربان هستید، به آن احترام می گذارید و احساس می کنید که انرژی شما آزادانه جریان دارد. بدون از پا افتادن موقعیت های دلهره آور و پر از استرس را اداره می کنید.

آمادگی برای ریسک کردن: توانایی آن را دارید که در شرایط نامطمئن کارکنید و حتی وقتی پاسخ همه چیز یا مهارت هر کاری را ندارید. برای انجام درست کارها به فعالیت های خود نظم بدهید.

داشتن هدف: شما در زندگی خود، یک حس قوی و فزاینده از انسجام و پیوستگی میان حوزه های مختلف دارید و برای آن یک آهنگ و هدف تعیین کرده اید.

در زندگی خود می توانید از این ویژگی ها اعتماد به نفس برای مشخص کردن این که در کدام نقطه از زندگی به دردسر افتاده اید، استفاده کنید، زیرا مشکل اصلی برای پیش رفتن، نداشتن اعتماد به نفس است. در صورتی که در هر یک از ویژگی های توضیح داده شده دارای اشکال هستید می توانید برای حل مشکل به یک روانشناس خوب مراجعه کنید.

هویت جنسی چیست؟ این اصطلاح، برای بیان احساس مردانگی یا زنانگی فرد به کار می رود.

مفهوم هویت جنسی، بیان کننده آن است که فرد به طور معین و مشخص، خود را مرد یا زن بداند. هویت جنسی، بر اساس زیست شناسی افراد بنا می شود، از تجربیات اجتماعی متأثر است و برای اینکه ثبات و دوام پیدا کند، به گذشت زمان، نیاز دارد.

تقریبا هر کودکی تا سن ۲ تا ۳ سالگی، اعتقاد محکمی در مورد مؤنث یا مذکر بودن خود پیدا میکند و می تواند با قاطعیت بگوید: «من یک پسرم» یا «من یک دخترم»، ولی با این حال حتی اگر رشد جنسی او طبیعی هم باشد، حس نرینگی یا مادینگی فرد كامل نیست و باید تکامل یابد.

سوالات روانشناسی خود را در منوی بالای صفحه (قسمت روانشناس خوب) می توانید مطرح کنید..

به عقیده رابرت استولر، «هویت جنسی به طور ضمنی به معنای وجوه فیزیولوژیک رفتار مرتبط با نرینگی یا مادینگی است». او بین جنسیت اجتماعی و جنسیت بیولوژیک، تمایز قائل می شود. اغلب این دو با همدیگر متناسب و هماهنگ هستند، یعنی مردان، رفتار مردانه و زنان، رفتار زنانه از خود نشان می دهند؛ ولی ممکن است جنسیت و هویت جنسی با همدیگر در تعارض یا تضاد باشند.

هویت جنسی چیست؟ هویت جنسی، ناشی از سرمشق های بی شماری است که از اعضای خانواده، معلمان، دوستان، همکاران و پدیده های فرهنگی حاصل می شود. خصوصیات جسمانی ناشی از جنسیت بیولوژیک فرد – نظیر ظاهر و شکل بدن و ابعاد فیزیکی با سیستم ظریفی از محرک ها، از جمله پاداش و تنبيه و برچسب های جنسیتی والدین ارتباط دارد و از حاصل این ارتباط، هویت جنسی پدید می آید.

این مطلب نیز برای شما جالب است: اعتیاد جنسی چیست؟

بنابراین هویت جنسی در اثر عوامل زیر پدید می آید:

نگرشهای والدین و فرهنگ موجود در جامعه، دستگاه تناسلی خارجی کودک و عوامل ژنتیکی که از لحاظ فیزیولوژیکی تا هفته ششم زندگی جنینی فعال است. هرچند نفوذ عوامل خانوادگی، فرهنگی و بیولوژیک، ممکن است برقراری جنس نرینگی یا مادینگی را پیچیده کنند، افراد معمولا با جنسیت بیولوژیک خود، همانند سازی کرده و تقریبا حس مطمئنی از هویت خود پیدا می کنند، یعنی به هویت جنسی پایداری دست می یابند.

تمایلات جنسی طبیعی (بهنجار):

تعریف تمایلات جنسی طبیعی دشوار است. در واقع، تعریف تمایلات جنسی نابهنجار آسان تر است. یعنی رفتارهای جنسی که برای خود یا دیگران مخرب است، قابل هدایت به سوی یک شریک جنسی نیست، تحریک اعضای جنسی اولیه در آن وجود ندارد، به طور نامتناسبی همراه اضطراب و احساس گناه است یاحالت وسواس دارد.

در برخی شرایط، روابط جنسی خارج از محیط زناشویی، خودارضائی و انواع مختلف تحریکات جنسی که به اعضای غیر از اعضای اولیه جنسی مربوط می شود، ممکن است در محدوده طبیعی و بهنجار قرار گیرد. تمایلات و رفتارهای جنسی متنوع هستند و تعامل پیچیده چندین عامل، آنها را تعیین می کنند. این تمایلات و رفتارها، تحت تأثیر روابط با دیگران، شرایط زندگی و فرهنگ محیط اطراف، قرار می گیرند.

انسان همچون سایر حیوانات همواره به رابطه جنسی علاقمند بوده و تقریبا هر نوع رفتار جنسی را از خود نشان داده است. در دوران رنسانس، لئوناردو داوینچی، آمیزش جنسی انسان را از لحاظ تشریحی مطالعه کرد که در نقاشی های کتب خود، حاصل آنها را ترسیم نموده است. تمایلات جنسی با سایر عوامل شخصیتی، ساختار بیولوژیک و احساس و برداشت عمومی فرد از خویشتن، ارتباط تنگاتنگی دارد و شامل ادراک مردانگی یا زنانگی بوده و بازتاب تجارب رشدی فرد در مورد رابطه جنسی در طول عمرش است.

در صورتی که احساس می کنید در این زمینه ممکن است مشکلی داشته باشید می توانید با یک روانشناس خوب این مساله را مطرح کنید.

تمایلات روانی – جنسی:

تمایلات جنسی شخص، چنان با كل شخصیت او در هم آمیخته است، که صحبت از تمایلات جنسی به عنوان پدیده ای مستقل، در واقع غير ممكن است. بنابراین اصطلاح روانی – جنسی برای توصیف رشد و کارکرد شخصیت و تأثیر تمایلات جنسی بر آن به کار می رود. مفهوم این اصطلاح نه محدود به احساسات و رفتارهای جنسی است و نه در مفهوم وسيع فروید، معادل زیست مایه است.

از نظر فروید، تمام فعالیت ها و تکانه های لذت بخش، ریشه جنسی دارد. این تعمیم، سبب تحریف مفاهیم جنسی در نزد عوام گردید و نمای درهم و برهمی از انگیزش را به روانپزشکان معرفی کرد، برای مثال، برخی از فعالیت های دهانی به تغذیه مربوط است و برخی دیگر معطوف به کسب ارضاء میل جنسی. هر دوی آنها، فعالیت های لذت طلب محسوب می شوند و در هر دو از یک عضو استفاده می شود ولی برخلاف اعتقاد فروید، هر دو فعالیت لزوما جنسی نیستند.

اگر به تمام رفتارهای لذت طلب، برچسب جنسی بزنیم، تعیین دقیق انگیزش ها غیرممکن می شود. افراد، ممكن است از فعالیت های جنسی برای اقناع نیازهای غیرجنسی مانند وابستگی، پرخاشگری، قدرت، شأن و مقام استفاده کنند، ولی این احتمال نیز وجود دارد که تکانه های جنسی و غیر جنسی تواما موجب انگیزش رفتار شوند، تحلیل رفتار به درک انگیزه های زیربنایی فردی و تعامل آن ها بستگی دارد.

منبع: کتاب تمایلات و رفتارهای جنسی انسان

برای شما این مطلب نیز جالب است: انحراف جنسی چیست؟

روانشناس کودک خوب: دنا کلانی روانشناس و درمانگر کودک و نوجوان با سابقه درمان بیش از ۱۰۰۰ کودک و نوجوان

برای تعیین وقت و هماهنگی برای مشاوره با خانم دنا کلانی با شماره 22797836 می توانید تماس بگیرید.

روانشناس کودک خوب

چه چیزهایی را باید در مورد افسردگی کودکان بدانیم:

درمان بین فردی: رویکردی که در آن درمانگر به نوجوانان کمک می‌کند تا یاد بگیرند چطور باید مشکلات رابطه‌ای‌شان که ممکن است در افسردگی‌شان نقش داشته باشند یا از آن نشئت گرفته باشند، را مدیریت و  مهار کنند.

توصیه انجمن روانشناسی امریکا این است که بهتر است روان درمانی همواره مؤلفه‌ای از درمان افسردگی کودکان و نوجوانان باشد.

داروها

بازدارنده‌های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) به عنوان گزینه ضدافسردگی اصلی برای کودکان و نوجوانان مبتلا به افسردگی به شما می‌روند. فقط دو بازدارنده بازجذب سروتونین انتخابی- یعنی پروزاک (فلوکستین) و لکساپرو (escitalopram)- برای استفاده در درمان افسردگی کودکان و نوجوانان مورد تأیید سازمان غذا و دارو هستند.

داروهای ضدافسردگی‌ و افکار خودکشی

در حالیکه داروهای ضدافسردگی‌ می‌توانند راه موثری برای درمان افسردگی کودکان باشند، اما مصرف آنها با عوارض جانبی جدی‌ای همراه است مانند افکار خودکشی در افراد زیر 25 سال. گرچه این عارضه جانبی نادر است، اما سازمان غذا و دارو امریکا (FDA) در حال حاضر می‌خواهد که حتماً روی جعبه همه داروهای ضدافسردگی‌ها هشدار در مورد افزایش احتمال خودکشی قید شود.

این بدان معنا نیست که داروهای ضدافسردگی نباید توسط افراد در این رده سنی مصرف شوند. بلکه صرفاً معنایش این است که این داروها باید با دقت تحت نظارت پزشکان و مراقبان مصرف شوند، بخصوص در یکی دو هفته اول بعد از شروع مصرف ضدافسردگی‌ها.

مقابله

برای موارد خفیف افسردگی، ایجاد تغییراتی در سبک زندگی اغلب می‌تواند راهی مؤثر برای رفع احساسات مربوط به افسردگی باشد. چیزهایی مثل پیدا کردن راههایی برای مدیریت استرس، انجام منظم ورزش جسمانی، استفاده از تکنیک‌های آرامسازی، و ایجاد یک سیستم حمایت اجتماعی قوی‌تر می‌توانند به بهبود حس کودک کمک کنند.

در ادامه برخی از گام‌های پیش فعالانه‌ای که یک روانشناس کودک خوب عنوان می کند که می‌توانید برای ترغیب مهارت‌های مقابله‌ای سالم و حمایت از سلامت روان بردارید را ذکر می‌کنیم:

• در مورد اینکه مراقبت از جسم چگونه به مراقبت از ذهن هم کمک می‌کند صحبت کنید. توضیح دهید که خوردن مواد غذایی و انجام ورزش زیاد چقدر برای سلامت روانشان خوب است توضیح دهید.
• اطمینان حاصل کنید که فرزندتان برنامه خواب ثابت و منظمی داشته باشد. قبل از رفتن به رختخواب دستگاهها را خاموش کنید و مطمئن شوید که فرزندتان به رختخواب می‌رود و هر روز سر ساعت معینی از خواب بیدار می‌شود.
• به فرزندتان کمک کنید تا یک زندگی اجتماعی پر و تقویت شده داشته باشد بدون اینکه برنامه زمانی‌اش را بیش از حد شلوغ و پر کنید. مسئولیت‌هایی را برایش تعیین کنید و بخاطر مسئولیت پذیر بودنش به او پاداش بدهید.
• به فرزندتان نحوه حل مسئله، و مدیریت هیجاناتشان به روش‌های سالم، و توسعه راهبردهایی که به آنها در مقابله با ناکامی و شکست کمک می‌کنند را آموزش دهید. در مورد سلامت روانی خودتان هم صحبت کنید و سالم ماندن را به اولویتی در خانواده‌تان تبدیل کنید.

در نهایت، تصمیم گیری در مورد اینکه چه گزینه‌های درمانی‌ای به کار بروند به عهده خود سرپرستان کودک است. والدین و کودکان باید حتماً در مورد درمان و خطرات احتمالی و مزایای هر گزینه آموزش ببینند.

بیشتر بخوانید: روانشناس خوب در تهران

حرف آخر

افسردگی کودکان می‌تواند تاثیری جدی بر زندگی یک کودک بگذارد، بنابراین همیشه باید مراقب علائم هشدار دهنده مبنی بر اینکه ممکن است فرزندتان افسرده باشد، باشید. با فرزندتان در مورد احساساتش صحبت کنید، و مراقب باشید که همچنان حمایتگر باشید و موضعی غیرقضاوتی اتخاذ کنید. خوشبختانه، مداخلات زودهنگام و مراجعه به روانشناس کودک می‌توانند کمک کنند که کودکان پیش از آنکه نشانه‌های افسردگی‌شان عوارضی جدی برای زندگی و توانایی عملکردی‌شان ایجاد کنند، به مسیر اصلی و درست زندگی خود برگردند.