در دنیای مادی امروز لحظه های شاد زیاد به دست می آیند. شادی خرید یک لباس نو، شادی خرید آخرین مدل گوشی دلخواه و …. اما همه این ها گذرا هستند. بعد از مدتی لباس شما که روزی عاشقش بودید و یا گوشی دلخواهتان با مدل جدیدتری عوض می شود. بدین گونه شما دیگر احساس شادی نخواهید کرد. اگر بخواهیم در مورد موفقیت هم صحبتی کنیم بایستی بدانیم که آن را در چه می بینیم؟ موفقیت را می توان کمال یک فرایند نامید و برای تعریف آن بایستی فقط این را در ذهن خود پرورش دهیم که این کمال فرایند را بر مبنای خواسته خودتان مشخص کنید. تعریف شما ازموفقیت مهم است چرا که زندگی شماست. با این مقدمه سراغ آدم های موفق خواهیم رفت و اینکه زنان موفق چه عادت هایی دارند؟

عادت های زنان موفق

هر زنی از موفقیت تعریفی متفاوت خاص خود را دارد. زن های موفق بسیاری در دنیا وجود داشته، دارد و خواهد داشت. خانم ها عمدتا برای رسیدن به اهداف خود راه مشترکی را برگزیده اند که در ادامه به آن ها خواهیم پرداخت.

هدف گذاری در شروع کار

در پاسخ به این سوال که زنان موفق چه عادت هایی دارند،همیشه موفقیت نمی تواند شانسی باشد. زنان موفق در شروع کار هدف شان را مشخص می کنند. بنابراین می دانند که چه می خواهند. خانم های موفق ممکن است توانایی های محدودی داشته باشند اما همین توانایی را قبول دارد. در نظر داشته باشید که میزان اعتقاد و ایمان فردمشخص می کند که می تواند به موفقیت برسد یا نه.

زنان موفق کمال گرای مطلق نیستند

تحقیقات نشان داده صرف وقت و انرژی برای رسیدن به کمال گرایی غیر ممکن و در انتها موجب افسردگی خواهد شد. این را بدانید که برای رسیدن به موفقیت نباید با خودتان در نبرد باشید. این کار به شما ضربه خواهد زد. یکی از زنان موفق می گوید شما هر چه مقام بالاتری داشته باشید بهتر است. این باعث می شود بهتر اوضاع را کنترل کنید.

بهترین روانشناس تهران

جدیت درکارها در زنان موفق

زنان موفق در کارهای خود جدی هستند و از اینکه وقت شان به بطالت بگذرد ناراحت هستند. خانم های موفق عمیقا اعتقاد دارند که اگر کاری را انجام می دهند با اراده و میل خودشان باشد. اگر می خواهند موفق باشند باید با علاقه و به بهترین نحو و با جدیت کامل انجام می دهند.

زنان موفق به سلامتی جسم خود اهمیت می دهند

خانم های موفق در کنار کار روزانه برای سلامتی خود ورزش منظم را در برنامه های روزانه خود قرار داده اند و معتقد هستند سلامتی ملاک اصلی موفقیت می باشد.

رسیدن به هدف

خانم های موفق به خوبی می دانند که به همه برنامه های خود برای یک ماه یا بیشتر برسند و آن ها را کاملا انجام دهند. بنابراین از نرسیدن به هدف مایوس نمی شوند. این را سرلوحه کار خود قرارمی دهند که همه چیز را با هم داشته باشند. بنابراین در ادامه کار خود جدی بوده و از پرداختن به کارهای اضافی خودداری می کنند.

اولویت بندی کارها در خانم های موفق

خانم ها به خوبی می دانند که اولویت بندی در کارها یکی از عوامل موفقیت می باشد. خانم های موفق ابتدا اولویت را به خانه و خانواده می دهند. خانم های موفق می دانند که چگونه بین مسئولیت های بیرون و داخل خانه تعادل برقرار کنند.

انتخاب های دشوار

خانم های موفق کارهایی را انتخاب می کنند و در آن موفقیت به دست آورند که قبلا کسی این راه را نرفته باشد. خانم های موفق می دانند که می توانند بیشتر سازنده باشند تا رویا پرداز

اعتمادسازی در خانم های موفق

خانم های موفق از ابتدای کار یک دایره اعتماد سازی برای خود می سازند و با کسب اعتماد می توانند کارهای خود را به بهترین نحو انجام دهند.

نکته پایانی این که باید بگوییم زنان موفق بسیاری در طول تاریخ وجود داشته اند که همه قابل شناسایی هستند. زن هایی که عمدتا با تلاش و پشتکار به این هدف رسیده اند. همان گونه که از بررسی زندگی این زنان پیداست همگی راه مشترکی را پیموده اند و آن چیزی نبوده جز تلاش، پشتکار و جدیت. از این رو باید در این زمینه دقت کافی داشت و مسیری را رفت که به نتیجه اساسی می رسد.

امروزه در دنیای ماشینی وامکانات راضی شدن و قانع شدن یکی از چیزهایی است که زود به آن می رسید و زود هم از آن دلسرد می شوید. کودکان از آن دسته افرادی هستند که آرزوهای کوچکی دارند. اما همین ها در اوج کوچکی برایشان بزرگ است. آرزوی داشتن یک عروسک، آرزوی داشتن یک اسباب بازی و … . داشتن همه این ها می توانند روحیه آور یا شاد و یا نداشتن آن آن ها را غمگین کند. کودکان در کنار غمگین بودن ممکن است دچار گوشه گیری و نوعی افسردگی شوند. با این چند جمله به سراغ افسردگی در کودکان و نشانه های آن خواهیم رفت. هدف ما پاسخ به این سوال است که نشانه های افسردگی در کودکان چیست؟

تعریف افسردگی

به طور ساده در تعریف افسردگی می توان گفت: غمگین بودن طولانی مدت، بی علاقگی به اموری که قبلا دوستشان داشتیم، خستگی بیش از حد و کاهش تمرکز و حالت هایی از این دست می توانند نشانه افسردگی باشند. اختلال افسردگی یک ضعف نیست که با چند روز مراقبت بر طرف شود. در واقع نیاز به یک پیگیری اصولی و علمی دارد. شاید فکر کنید افسردگی مخصوص بزرگسالان است اما واقعیت به گونه ای دیگر است. در واقع اطفال و جوانان نیز ممکن است دچار این عارضه بشوند که در ادامه به این مسئله خواهیم پرداخت.

علت افسردگی در کودکان

پیداکردن دلیل افسردگی در کودکان همیشه کار راحتی نیست.ت رس از دست دادن یکی از والدین می تواند نقش بسزایی در ایجاد این عارضه باشد. به همین دلیل بیشتر شاهد افسردگی در کودکان طلاق هستیم. خشونت و زور گویی و صرف وقت بیش از حد در شبکه های اجتماعی می تواند با افسردگی همراه باشد. شاید به نظر نیاید ولی شکست در بازی های دیجیتال به طور مکرر می تواند حس ناامیدی و در نهایت افسردگی را به کودک منتقل کند. البته بایستی این نکته را متذکر شد که افسردگی می تواند ریشه ژنتیکی و ارثی نیز داشته باشد.

روانشناس خوب در تهران

گاهی والدین به افسردگی در کودکان اعتقادی ندارند و این اطمینان را نداریم که حالت های فرزندمان ناشی از افسردگی باشد. اگر نسبت به این مسئله شک داریم باید رابطه خود را با فرزندمان بیشتر وعمیق تر کنیم. بهترین کار این است که  از  او بپرسیم چه احساسی را تجربه می کند یا چه چیزهایی او را آزار می دهد. به طور معمول در پاسخ به این سئوال می شنویم که شاد نیست یا احساس غمگینی می کند. بایستی چنین پاسخ هایی را از طرف کودکان جدی بگیریم زیرا احتمال آسیب به خود وجود خواهد داشت. یکی دیگر از راه های تشخیص افسردگی در کودکان خصوصا دبستانی ها مشورت و کمک گرفتن از آموزگاران آن ها می باشد. راه دیگر نیز کمک گرفتن و مشورت کردن با روان پزشک کودکان می باشد. در حقیقت با مراجعه و مشورت با آنان می توان به راه درمان های بسیارخوبی رسید.

درمان افسردگی در کودکان

درمان افسردگی در کودکان به صورت غیر دارویی می تواند به صورت های زیر باشد.

• درمان از طریق مشاوره و صحبت کردن مستقیم با کودک یا روان درمانی.
• ملاقات با تمام اعضای خانواده و صحبت وهمدلی و همفکری با آنان
• تماس روانشناس با معلم و مسیولین مدرسه البته با اجازه والدین در مورد وضعیت روحی و جسمی کودک در مدرسه
• درمان رفتاری روان شناختی. یعنی افزایش آگاهی و اطلاع نسبت به ریشه های فکری هر رفتار و تلاش برای بهبود آن
• روان درمانی بین فردی که در آن تلاش می شود رابطه بین فرد با دیگر افراد و یا جمع جهت کاهش استرس آموزش داده شود.

نکته پایانی

همانگونه که قبلا هم گفته شد بهتر است که افسردگی در کودکان را یک ناهنجاری جدی تلقی کنیم وبه درمان علنی و ریشه ای آن بپردازیم. بهتر است از درمان سرسری و ابتکاری توسط خودمان جدا پرهیز کنیم. چرا که حتما نتیجه آن بر عکس خواهد بود. بهتر است با صبر و حوصله و با بهره گیری از نظرات و راهنمایی های مشاورین و متخصصین این امر در راه بهبود کودک مان تلاش کنیم. در این راستا بهره بری از بهترین روانشناس تهران از اهمیت بسیاری برخوردار است. در این راستا می توانید با مراجعه به وب سایت دکتر رشن از این مطالب اطلاعات دقیقی کسب کنید.

مشاوره آنلاین چه مشکلاتی را درمان می‌کند؟

مشاوره آنلاین:این توانایی دسترسی به خدمات سلامت روان از منزل چیز جالبی است-یکی از مزایای مهم این رسانه این است که باعث می­شود خدمات سلامت روان قابل دسترسی تر شوند، بخصوص در مناطق روستایی و محروم، و یا به خاطر محدودیت زمانی.

با این حال شاید با خودتان فکر کنید، خوب این خدمات تا چه حد برای اختلالات روانی مختلف موثرند. آیا مشاوره آنلاین درست مثل درمان سنتی است و چه نوع مشکلاتی را می‌توان با مشاوره آنلاین درمان کرد؟

گرچه هنوز چیزهای زیادی وجود دارد که ما در مورد کاربرد و اثربخشی مشاوره آنلاین نمی‌دانیم، اما پژوهشگران دریافته‌اند که مشاوره آنلاین را می‌توان برای درمان بسیاری از مشکلات سلامت روان که به صورت معمولی در محیط عادی و چهره به چهره مطب­ها درمان می‌شوند، درمان نمود.

اختلال اضطراب اجتماعی

اختلال اضطراب اجتماعی (که قبلاً فوبیای اجتماعی) هم نامیده می‌شد شامل ترس مداوم از موقعیت‌های اجتماعی است و در حدود 7.1 درصد بزرگسالان امریکا بدان مبتلا هستند و می‌تواند تاثیری جدی‌ بر توانایی شخص از لحاظ کارکردهای تحصیلی، اجتماعی و شغلی بگذارد.

پژوهش‌ها بیانگر این هستند که مشاوره آنلاین می‌تواند یک گزینه درمانی مؤثر برای افرادی باشد که دچار این مشکل هستند.

در مطالعه‌ای که در مجله اختلالات روانشناختی منتشر شد اینطور نتیجه گیری شد که رفتاردرمانی شناختی اینترنتی (ICBT) به اندازه رفتاردرمانی شناختی چهره به چهره در درمان برخی از مشکلات از جمله اختلال اضطراب اجتماعی مفید است.

نویسندگان این مقاله رفتاردرمانی شناختی را به عنوان یک درمان عملی مؤثر و قابل قبول توصیف می‌کنند.

گرچه آنهایی که در مشاوره آنلاین بودند مزان تبعیتشان از درمان در حد متوسط بود، اما از لحاظ رضایت و قابلیت دسترسی به این نوع مشاوره آنلاین نمره بالایی داده بودند.

ماهیت مشاوره آنلاین شاید بخصوص برای افرادی جذاب باشد که مبتلا به اختلال اضظراب اجتماعی هستند-درمان سنتی شاید باعث ایجاد احساس اضطراب شود، اما مشاوره آنلاین به افراد مبتلا به اختلال اضطراب اجتماعی این امکان را می‌دهد تا به نحوی به درمان دسترسی داشته باشند که احساس ایمن‌تری داشته و کمتر حس کنند محیط باعث ایجاد اضطراب در آن‌ها می‌شود.

افسردگی

افسردگی عمده یکی از رایج‌ترین انواع اختلالات روانی در ایالات متحده است که طبق برآوردها حدود 17.3 میلیون فرد بزرگسال در هر سال به آن دچار می‌شوند. این عدد دربرگیرنده 7.1% کل جمعیت بزرگسالان در ایالات متحده است. متاسفانه، موسسه ملّی سلامت روان می‌گوید تقریباً 35% افرادی که دچار افسردگی هستند درمان مورد نیاز را دریافت نمی‌کنند.

پژوهش‌ها نشان داده‌اند که مشاوره آنلاین می‌تواند درست به اندازه درمان‌های چهره به چهره در درمان افسردگی مفید باشد. چنین یافته‌هایی نویدبخشند زیرا ارائه آنلاین درمان می‌تواند روشی مفید برای توسعه و گسترش خدمات درمان به افرادی باشد که ممکن است در غیر این صورت درمان مورد نیازشان را دریافت نکنند.

در مطالعه‌ای که در مجله اختلالات عاطفی منتشر شد دو مدل درمان با هم مقایسه شدند و مشاهده شد که درمان مبتنی بر اینترنت افسردگی به اندازه درمان حضوری سنتی در درمان افسردگی مفید و مؤثر است. جالب اینجاست که فقط شرکت کنندگان در گروه آنلاین سه ماه پس از درمان همچنان نیز کاهش‌هایی را در نشانگانشان نشان دادند.

اختلال هراس

مشاوره آنلاین همچنین می‌تواند درمانی مؤثر برای اختلال هراس هم باشد، یک نوع اختلال اضطرابی که تقریباً 2.7% جمعیت بزرگسالان امریکا در سال به آن مبتلا می‌شوند. در مطالعه‌ای که در مجله روانشناسی BMC منتشر شد رفتاردرمانی شناختی مبتنی بر اینترنت (ICBT) با یک رفتاردرمانی گروهی برای درمان اختلال هراس مقایسه شد.

نتایج نشان دادند که رفتاردرمانی شناختی اینترنتی نه تنها به اندازه رفتاردرمانی گروهی گروهی سنتی برای کاهش نشانگان هراس و برون هراسی مؤثر بود بلکه مقرون به صرفه‌تر هم بود.

یکی از چالش های زندگی که در بین زوجین به وجود می آید مسئله طلاق می باشد. می توان گفت بررسی و کنکاش در مورد عواملی که  باعث به وجود آمدن طلاق می شود، مهم است. این کاری است که احتیاج به تحقیق کارشناسی شده و یافتن راه حل های علمی خواهد داشت. این راهی ندارد جز مشاوره زوجین با کارشناسان امور خانواده! اما همانگونه که طلاق چالشی است که بنابر دلایلی به وجود می آید  بعد از وقوع طلاق نیز هریک از زوجین و حتی خانواده های آن ها دچار مشکلاتی می شوند. خصوصا  در زمینه روانی! در مقاله پیش رو سعی می‌شود درباره مشکلات روانی بعد از طلاق زوجین توضیحات هرچند مختصر داده شود.

پدیده طلاق و چالش های آن

بایستی قبول کنیم که پدیده طلاق یکی از پر استرس ترین و عاطفی ترین تجربیات زندگی می باشد. چه بخواهیم و چه نخواهیم مسئله طلاق یک امری است که می تواند دنیا را وارونه و بر سرتان ویران کند. در حقیقت مشکلات روانی بعد از طلاق بسیار مهم هستند. همچنین غصه از دست دادن همسر و یک رابطه عاطفی می تواند استرس، انزوا و ترس از آینده را پیش روی هریک از زوجین قرار دهد. ولی کارهای زیادی هست که هریک از زوجین می توانند انجام دهند. با این کار می توان با درد آن مقابله و این زمان دشوار را پشت سر گذاشت. با یک فکر و حس خوب روب ه آینده حرکت کنید. الان این مسئله پیش روی ماست که اولا چرا مسئله طلاق به وجود می آید.

قبول کنیم که اگر رابطه بین زوجین هم خوب نباشد باز هم پدیده طلاق و جدایی می تواند بسیار عذاب آور باشد. چرا که نشان دهنده زیان و ضرر است. نه تنها در رابطه بلکه برای رویا ها و تعهداتی که باهم داشتید و با امید  به آینده اغاز کردید. وقتی که یک رابطه شکست می خورد هر یک از زوجین نا امیدی، اندوه و استرس را تجربه می کنند. طلاق پدیده ای است که آینده نامعلومی را پیش روی هریک از زوجین قرار می دهد.

زندگی پس از جدایی

زندگی بعد از طلاق برای هریک از زوجین چگونه خواهد بود؟ چه کسی  را انتخاب می کند؟ آیا تا پایان عمرتنها خواهد ماند؟ آیا شخصی که به عنوان شریک وارد زندگی شما می شود دارای خصوصیاتی مناسب خواهد بود؟ این افکار ناشناخته اغلب زجر آور و حتی بدتر از یک  رابطه ناخوشایند به نظر می آید. این اختلال و عدم اطمینان بدین معنی است که بهبودی بعد از  طلاق و جدایی می تواند مشکل و زمان بر باشد. با همه این مشکلات باید بدانید که می توانید با آن کنار بیایید. شما می توانید همچون یک فرد قوی و با اراده زندگی نوینی برای خود پایه گذاری کنید.

بهترین روانشناس تهران

رفع مشکلات روانی بعد از طلاق

در این بخش می خواهیم بدانیم که چه طور می توان مشکلات روانی بعد از طلاق را برطرف کرد؟

به خودتان استراحت بدهید

به خودتان این احساس را القا کنید که می توانید کمتر از حالت عادی کار کنید. شاید در کارتان نتوانید به اندازه کافی موفق باشید اما بدانید  که شما همه فن حریف نیستید. این را بدانید که تجدید قوا و رسیدن به آرامش زمان می برد.

تنها نمانید.

بایستی این را بدانید که تنها ماندن و پیش گرفتن انزوا هیچ کمکی به شما نمی کند. شریک کردن احساستان با دوستان، فامیل و اعضای خانواده می تواند به شما در تمام کردن این دوره کمک کند. شما می توانید با افرادی که مشکل شبیه شما را دارند در ارتباط باشید و حتی در جلسات عمومی مشاوره ای شرکت کنید.

به خودتان اجازه دهید که درمورد گذشته ناراحت شده وغصه بخورید.

غصه یک واکنش طبیعی در برابر از دست دادن است. طلاق و جدایی یک رابطه عاشقانه تلفاتی برای شما خواهد داشت و زیان آن هم متوجه خود شما خواهد بود.

قبول کنید که این احساس ممکن است ترسناک باشد.

ممکن است  بترسید که احساسات شما بیش از حد قوی باشد. به یاد داشته باشید که غصه خوردن برای التیام شما مفید خواهد بود. درد و اندوه و غصه دقیقا چیزیست که می تواند به شما کمک کند گذشته را فراموش کنید.

درباره احساس خود صحبت کنید.

حتی اگر برای شما سخت باشد که در مورد احساسات خود با دیگران صحبت کنید اما یافتن راهی برای انجام این کار در زمان  غصه خوردن بسیار مهم است. اینکه دیگران نیز از احساسات شما آگاه هستند باعث می شود که احساس تنهایی نکنید و این در راه بهبود شما مفید می باشد.

حرکت به سمت هدف نهایی

ابراز و بیان کردن احساسات، شما را به طریقی رها خواهد ساخت. اما مهمتر آنست که افکار منفی ما را در برنگیرد. اتکا به احساسات مضر مثل سرزنش، عصبانیت و خشم  شما را از انرژی های مثبت دور کرده و از حرکت رو به جلوی شما جلوگیری خواهد کرد.

این باور را بپذیرید که شما هم آینده دارید.

زمانی که زوجین به هم متعهد می شوند، امیدهای زیادی برای یک زندگی ایده ال دارند. اما بعد از شکست در زندگی مشترک رها کردن آرزوها سخت خواهد بود. اما با امید به آینده ای روشن رویاها و امید های جدید را جایگزین گذشته تان کنید. ناراحتی بعد از یک شکست می‌تواند فلج کننده باشد. اما بعد از مدتی ناراحتی شروع به بلند شدن و حرکت به سمت جلو کنید. اما اگر این حرکت را احساس نکردید ممکن است از افسردگی رنج ببرید. پس گام ها را محکم تر برداشته و با فراموش کردن گذشته با راهنمایی و مشورت  کارشناسان خبره آینده ای روشن را برای خود ترسیم کنید.

اختلال دو قطبی نوعی اختلال مغزی است که باعث تغییر در روحیه، انرژی و توانایی فرد می شود. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی حالات عاطفی شدیدی را تجربه می کنند که به طور معمول در طی دوره های مشخصی از روزها تا هفته ها به نام دوره های خلقی اتفاق می افتد. این قسمت های خلقی به عنوان جنون یا هیپومانیک (خلق و خوی غیر طبیعی شاد یا تحریک پذیر) یا افسردگی (خلق و خوی غمگین) دسته بندی می شوند. افراد مبتلا به این اختلال به طور کلی دوره هایی از خلق و خوی خنثی دارند.

افراد بدون اختلال دو قطبی نیز دچار نوسانات خلقی می شوند. با این حال این تغییرات خلقی معمولاً بیش از روزها و ساعت ها طول می کشد. همچنین این تغییرات معمولاً با درجه شدید تغییر رفتار یا دشواری در کارهای روزمره و تعاملات اجتماعی که افراد مبتلا به اختلال دوقطبی در دوره های خلقی نشان می دهند همراه نیست. اختلال دو قطبی می تواند روابط فرد با عزیزان را مختل کرده و در کار یا مدرسه رفتن مشکل ایجاد کند.

انواع اختلال دو قطبی

انواع اختلال دو قطبی عبارتند از: نودو قطبی I ، دو قطبی II و اختلال سیکلوتایمیک.

این نوع اختلال معمولاً در خانواده ها بروز می کند و 80 تا 90 درصد افراد مبتلا دارای خویشاوندی با این نوع مشکل یا افسردگی هستند. عوامل محیطی مانند استرس، اختلال در خواب و مواد مخدر و الکل ممکن است باعث ایجاد خلق و خو در افراد آسیب پذیر شود. اگرچه دلایل خاص این نوع اختلال در مغز مشخص نیست اما اعتقاد بر این است که عدم تعادل مواد شیمیایی مغز منجر به فعالیت مغز نامنظم می شود.

افراد مبتلا به دو قطبی نوع I مرتباً دارای اختلالات روانی دیگری مانند اختلالات اضطرابی، اختلالات مصرف مواد و یا اختلال کمبود توجه یا بیش فعالی (ADHD) هستند. خطر خودکشی در میان افراد مبتلا به اختلال نوع I به طور قابل توجهی بیشتر از جمعیت عمومی است.

اختلال دو قطبی I

این نوع هنگامی تشخیص داده می شود که فرد دچار یک دوره شیدایی شود. در طی یک دوره شیدایی افراد مبتلا با افزایش شدید انرژی روبرو می شوند و ممکن است بیش از حد احساس خستگی کنند و به طور ناخوشایند تحریک پذیر باشند. برخی از افراد مبتلا به اختلال نوع I نیز دوره های افسردگی یا هیپومانیک را تجربه می کنند و بیشتر افراد نیز دوره هایی از خلق و خوی خنثی دارند.

اختلال دو قطبی II

تشخیص این نوع اختلال شخصیتی نیاز به کسی دارد که حداقل یک دوره افسردگی اساسی و حداقل یک دوره هیپومانیک داشته باشد. افراد مبتلا به اختلال دو قطبی II اغلب در نتیجه اولین دوره افسردگی خود به دنبال درمان می روند زیرا قسمت های هیپومانیک اغلب احساس لذت بخشی می کنند و حتی می توانند عملکرد در محل کار یا مدرسه را افزایش دهند.

افراد مبتلا به اختلال نوع II اغلب به بیماری های روانی دیگری مانند اختلال اضطراب یا اختلال در مصرف مواد مبتلا هستند که این موارد اخیر می تواند علائم افسردگی یا هیپومانیا را تشدید کند.

درمان

برای درمان این مشکل معمولا از دارو و روان درمانی به صورت همزمان استفاده می شود. متداول ترین داروهای مورد استفاده، تثبیت کننده های خلقی و ضد افسردگی هستند که به علائم خاص بستگی دارند. اگر علائم افسردگی شدید باشد و دارو موثر نباشد ممکن است از ECT استفاده شود. همچنین درمان هر شخص بصورت فردی است.

روانشناس خوب در تهران

اختلال سیکلوتایمیک

اختلال سیکلوتایمیک نوعی خفیف تر از اختلال دو قطبی است که شامل بسیاری از تغییرات خلقی همراه با هیپومانیا و علائم افسردگی که به طور مکرر رخ می دهد است. افراد مبتلا به سیکلوتیمیا دچار فراز و نشیب های عاطفی می شوند اما علائم شدیدتری نسبت به اختلال دو نوع I یا II ندارند.

علائم اختلال سیکلوتیمیک شامل موارد زیر است:

داشتن حداقل دو سال بسیاری از علائم هیپومانیک و افسردگی

در طول دوره دو ساله علائم (نوسانات خلقی) حداقل نیمی از زمان ادامه داشته و هرگز بیش از دو ماه متوقف نشده است.

درمان اختلال سیکلوتایمیک

درمان اختلال سیکلوتایمیک می تواند شامل دارو و گفتگو درمانی باشد. برای بسیاری از افراد مکالمه درمانی می تواند به فشارهای ناشی از تغییرات خلقی کمک کند. نگهداری یک ژورنال خلق و خوی می تواند یک روش موثر برای مشاهده الگوهای نوسانات خلقی باشد.

اگر در این زمینه به اطلاعات بیشتری نیاز دارید می توانید به وب سایت دکتر شهرزاد رشن مراجعه نمایید.

تعریف اضطراب

اضطراب در روابط

رابطه اجتماعی

اضطراب در روابط فردی

اصطراب فراگیر

فوبیا

عوارض ابتلا به اضطراب در روابط

راههای درمان و کنار آمدن با اضطراب در روابط

روان درمانی برای اضطراب در روابط

تغییر سبک زندگی

مراقبه وخوداگاهی

نکات نهایی مربوط به اضطراب در روابط

تاریخچه اختلال شخصیت وابسته در DSM

اختلال شخصیت وابسته، ریشه‌های تاریخی ایی دارد که بسیار پیش‌تر از کتاب مهم و تاثیرگذار راهنمای اختلالات روانی هستند، این اختلال در آثار قبلی به عنوان یک تظاهر کژکاری مورد بحث قرار می‌گرفت که منشا آن در مرحله دهانی رشدی فروید عنوان می‌شده است(لورانگر، 1996)

از لحاظ ریشه‌های تاریخی، اختلال شخصیت وابسته متعاقباً طی چندین نسخه DSM تکامل یافته است. کتاب مهم و تاثیرگذار DSM که در سال 1952 منتشر شد، شامل دسته مجزایی برای این اختلال نبود. تنها اشاره ایی که در این مجلد به وابستگی افراطی شد، ذکر یک زیرگروه شخصیت منفعل-پرخاشگر بنام شخصیت منفعل-پرخاشگر، از نوع منفعل- وابسته بود که مشخصه‌های بارز آن عبارت بودند از درماندگی، دو دلی و تمایل به چسبیدنِ به دیگران مانند کودکی وابسته به یک والد حمایتگر(دیسنی، 2013).

اختلال شخصیت وابسته در ویرایش دوم DSM:

که در سال 1968 منتشر شد نیز همچنان از هرگونه اشاره ایی به یک اختلال شخصیت مبتنی بر وابستگی خودداری شد. تنها اثر موجود در این نسخه از آنچه که نهایتاً به اختلال شخصیت وابسته تبدیل شد را می‌توان در توصیف شخصیت هیستریایی یافت.

در توصیف این افراد بدین مطلب اشاره می‌شد که آنها اغلب به دیگران وابسته هستند. به علاوه، در توصیف شخصیت منفعل پرخاشگر نیز به وابستگی غیرعادی اشاره شده است. بر اساس این نسخه، رفتار منفعل-پرخاشگر نمایه ایی از رنجش بیمار از ناکامی در یافتن خشنودی و رضایت در رابطه با فرد یا نهادی است که او بدان وابسته است(دیسنی، 2013).

نسخه سوم DSM:

که در سال 1980 منتشر شد، اولین نسخه ایی بود که در آن اختلالات شخصیت در محور دوم قرار گرفتند و همچنین این ویرایش، اولین نسخه ایی به شمار می‌رفت که در آن اختلال شخصیت وابسته به عنوان اختلالی مجزا مطرح شده بود. طبق این نسخه، این اختلال از ملاک‌های ذیل تشکیل می‌شد: 1) این افراد مسئولیت تصمیمات مهم زندگی خود را به دیگران محول می‌کنند و در روابط بین فردی‌شان موضع منفعلی دارند، 2) نیازهایشان تابع نیازهای اشخاصی است که به آن­ها وابسته‌اند، و 3) فاقد اعتماد به نفسند. ویرایش سوم راهنمای اختلالات روانی به چند دلیل مورد انتقاد قرار گرفت، از جمله این نظر که اختلال شخصیت وابسته و افسردگی همبودی شدیدی با هم داشتند، در حالیکه در مقالات مربوطه دیگر در بهترین حالت رابطه آمیخته‌ای[1] بین این دو وجود داشته است(بورنستین، 1995).

در گذار از نسخه سوم راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی به نسخه بازنگری شده این کتاب که در سال 1987 منتشر شد:

تغییرات قابل ملاحظه ایی صورت گرفتند؛ که از همه مهم‌تر می‌توان بدین موضوع اشاره کرد که ملاک‌ها تا حد زیادی در این نسخه گسترش یافتند. این­کار مفهوم پردازی گسترده‌تری را در خصوص رفتارها و هیجانات مختلفی که در این اختلال برجسته هستند را ممکن ساخت. به علاوه، ملاک اصلی قبلی، یعنی فقدان اعتماد به نفس، از میان ملاک‌های فهرست شده حذف شد. در این جلد، مشخصه اصلی اختلال شخصیت وابسته یک الگوی فراگیر رفتار مطیع و وابسته، که در اوایل بزرگسالی آغاز شده و در شرایط و محیط‌های مختلف وجود دارد بود.

برای اینکه فردی واجد شرایط تشخیص گذاری برای این اختلال گردد باید از بین نه ملاکی که در ادامه آمده‌اند حداقل دارای 5 ملاک باشد: این فرد: 1) قادر به اتخاذ تصمیمات روزمره خود نیست؛ 2) به دیگران اجازه می‌دهد تا به اتخاذ تصمیمات مهم زندگی او بپردازند؛ 3) با دیگران موافقت می‌کند حتی اگر به نظر برسد که اشتباه می‌کنند؛ 4) در آغاز کردن کارها مشکل دارد؛ 5) به منظور کسب تاییدیه از طرف دیگران، کارهایی را انجام می‌دهد که برایش ناخوشایندند؛ 6) تنها ماندن را دوست ندارد؛ 7) هنگام پایان یافتن روابط صمیمی ویران می‌شود؛ 8) ذهنش درگیر ترس از رها شدن است؛ و 9) به‌راحتی از انتقاد یا عدم تایید دیگران می‌رنجد و آسیب می‌بیند(دیسنی، 2013)

در ویرایش چهارم راهنمای تشخیصی-آماری اختلالات روانی:

در مقایسه با نسخه سوم ویژگی اصلی اختلال شخصیت وابسته با تغییری اندک به “نیاز فراگیر و افراطی به مراقبت” در این افراد که منجر به رفتار مطیع و چسبنده و ترس از جدایی می‌گردد، تبدیل شد. در این ویرایش اختلال شخصیت وابسته از هشت ملاک تشکیل می‌شود که تقریباً عیناً همان‌هایی هستند که در ویرایش سوم این راهنما ذکر شده‌اند، به استثنای ملاک شماره 9 (به‌راحتی آزرده شدن)، که به خاطر هم­پوشانی‌اش با سایر اختلالات شخصیت از ویرایش چهارم این راهنما حذف شده است(دیسنی، 2013).

در نسخه DSM5:

نیز نسبت به نسخه چهارم ملاک‌های تشخیصی هیچ گونه تغییری نکرده‌اند، داشتن حداقل 5 ملاک از 8 ملاک توضیح داده شده، تشخیص اختلال شخصیت وابسته را ممکن می‌سازد.

مدل‌های روان پویشی در تبیین اختلال شخصیت وابسته

هر چند یکی از دیدگاه­های روان‌تحلیلی که بیش از همه در مورد وابستگی مورد مطالعه قرار گرفته مدل “تثبیت دهانی” فروید است، اما در واقع چندین چارچوب روان پویشی مربوط به این مقوله وجود دارند. این مدل‌ها با توجه به پویایی‌های^[1] بین فردی و درون فردی‌ای که تصور می‌شود زیربنای یک جهت گیری خاص به شخصیت وابسته‌اند، با هم فرق می‌کنند، اما همه آن‌ها یک نقطه مشترک دارند، این نقطه مشترک تاکید بر روابط اولیه به عنوان سنگ بناهای وابستگی در اختلال شخصیت وابسته هستند(بورنستین، 2005).

نظریه کلاسیک روان تحلیلی در تبیین اختلال شخصیت وابسته

در نظریه کلاسیک روان تحلیلی، وابستگی رابطه تنگاتنگی با رخدادهایی دارد که در طول اولین ماه­های زندگی روی می‌دهند، دوره‌ای که فروید آن­را مرحله دهانی رشد نامیده است. در مدل فروید (1953) سرخوردگی[1] یا ارضای بیش از حد در مرحله دهانی طول دوران نوزادی، منجر به تثبیت دهانی و ناتوانی در حل مسائل رشدی‌ای می‌گردد که خصیصه این دوره از زندگی‌اند(یعنی تعارضات مربوط به وابستگی و استقلال). همانطور که فروید اشاره کرده، هرکسی اغلب اوقات با نوعی شخصیت مواجه می‌شود که صفات خاصی در آن شدیداً برجسته شده‌اند.

بنابراین، نظریه روان‌تحلیلی کلاسیک فرض را بر این قرار می‌دهد که شخصی که مرحله دهانی‌اش تثبیت شده باشد، (الف) به عنوان فردی که برای تغذیه، راهنمایی، حمایت، و محافظت به دیگران وابسته است، باقی خواهند ماند؛ و (ب) همچنان در بزرگسالی نیز رفتارهایی را از خود بروز می‌دهد که منعکس کننده رفتارهای مرحله دهانی‌اند (مثلاً، مشغولیت ذهنی به فعالیت‌های دهانی، وابستگی به غذا و خوردن به عنوان راهبردی برای مقابله با اضطراب (فروید[2]، 1959).

تائیدات تجربی ارائه شده برای مدل روانکاوی وابستگی فروید یکسان نیستند. در سمت مثبت قضیه، مشخص است که روابط اولیه با والدین و سایر مراقبان فرد نقش مهمی را در سبب شناسی صفات شخصیت وابسته ایفا می‌کنند(فیشر[1] و گرینبرگ[2]، 1996). لیکن، از جنبه منفی قضیه، باید گفت که هیچگونه شواهدی دال بر تاثیرگذاری تثبیت دهانی بر رفتارهای مرتبط با وابستگی در طول نوجوانی و بزرگسالی آن­گونه که فروید توصیف کرده وجود ندارد. تلاش‌ها برای ربط دادن توسعه صفات وابستگی به تغذیه نوزاد و متغیرهای از شیرگرفتن منجر به نتایجی منفی شده‌اند. به علاوه، مطالعات نشان می‌دهند که کودکان، نوجوانان، و بزرگسالان وابسته نسبت به همسالان مستقل خود ذهنشان بیشتر درگیر فعالیت‌های غذایی و مربوط به دهان نیست(بورنستین، 1992).

علیرغم محدودیت‌های این نظریه، رد کردن آشکار و مستقیم مدل وابستگی روان‌تحلیلی کلاسیک فروید نیز اشتباه است.

نظریه روابط موضوعی و روانشناسی خود در تبیین اختلال شخصیت وابسته

در آغاز دهه 1920، تمرکز روان پویشی از چارچوب سائق محور فروید به رویکردی شخص محورتر که تحت عنوان نظریه روابط موضوعی شناخته می‌شود، تغییر کرد(گرینبرگ و میچل[3]، 1983). در این چارچوب، رشد و پویایی‌های شخصیت با توجه به الف) تعاملات خود-دیگری(هم واقعی و هم خیالی) و ب) بازنمایی‌های روانی درونی شده خود و شخصیت‌های مهم زندگی مفهوم پردازی و تصور می‌شوند(بورنستین، 2003). هرچند همپوشانی قابل ملاحظه‌ای بین نظریه روابط موضوعی و روانشناسی خود با توجه به فرضیات زیربنایی و نیز واژگان رسمی وجود دارد، اما تفاوت‌های قابل توجهی نیز در این زمینه مشاهده می‌شود.

مدل‌های روابط موضوعی به‌طور کلی بر پویایی‌های بین فردی و الگوهای ماندگار رابطه تاکید دارد که رفتارهای وابسته را تقویت و حفظ می‌کنند(کرنبرگ، 1975)، در صورتیکه مدل‌های برگرفته از روانشناسی خود بر نقش خودپنداره و بازنمایی خود[4] شخص وابسته در سبب شناسی و پویایی‌های وابستگی تاکید دارند(کوهات[5]، 1977).

همانطور که گرینبرگ و میچل(1983) اشاره کرده‌اند، مفهوم پردازیِ دوباره مفاهیم روانکاوی مبنایی‌ای را برای درک استمرار و تغییر در رشد و پویایی‌های شخصیت معرفی کردند. بجای اینکه ثبات شخصیت را فقط با توجه به تعادلی پویا میان نهاد، ایگو، سوپرایگو درک کنیم، امروزه آنرا ناشی از استمرار و تداوم در ویژگی‌های اصلی بازنمایی‌های اصلی موضوع، از قبیل بازنمایی خود می دانیم(بورنستین، 2003).

در سالهای اخیر، چارچوب نظری بلات[6] تاثیرگذارترین مدل روابط موضوعی وابستگی بوده است. بلات و همکارانش با تلفیق اصول روانکاوی با تحقیقاتی که در زمینه رشد شناختی و اجتماعی صورت گرفته‌اند، ادعا کرده‌اند که صفات شخصیت وابسته ناشی از یک بازنمایی روانی خود به عنوان شخصیتی ضعیف و بی فایده هستند . مطالعات گذشته نگر و آینده نگر تعاملات والد-کودک تائید می‌کنند که آندسته از سبک‌های فرزندپروری که باعث می‌شوند کودکان خودشان را ناتوان و آسیب پذیر تصور کنند در واقع با سطوح بالای وابستگی در زندگی بعدی‌شان مرتبط هستند. وقتی کودکان بازنمایی روانی‌ای از خود را به عنوان فردی ضعیف درونی سازی می‌کنند، (الف) برای ارائه حمایت و تغذیه به دیگران متوسل می‌شوند؛ (ب) ذهنشان درگیر ترس از ترک شدن می‌شود؛ (ج) آشکارا به شیوه‌ای وابسته رفتار می‌کنند، و (د) احتمال افسردگی و سایر آسیب‌های روانشناختی مربوط به وابستگی در آنها افزایش می‌یابد(بلات و هومان[7]، 1992).

مدل‌های یادگیری رفتاری و اجتماعی در تبیین اختلال شخصیت وابسته

فرض اصلی دیدگاه رفتاری فرضی بسیار ساده است: افراد رفتارهای وابسته را بدین خاطر بروز می‌دهند که به آن رفتارها پاداش داده می‌شود، یا- دست کم- فرد تصور می‌کند که باید به آن‌ها پاداش داده شود. مدل‌های یادگیری اجتماعی و رفتاری وابستگی شدیداً تحت تاثیر کارهای هال[8] (1943) و مورر[9] (1950) هستند. لذا، وابستگی در ابتدا به عنوان یک سائق اکتسابی تصور می‌شد، که انگیزه آن کاهش سائق‌های اصلی اولیه (مثلاً خشم) در زمینه رابطه نوزاد-مراقب بود. اینورث[10](1969) در خلاصه کوتاهی از دیدگاه یادگیری رفتاری-اجتماعی که ارائه کرده اشاره به این دارد که، وابستگی به عنوان دسته‌ای از رفتارها تلقی می‌شود که در شرایط رابطه وابستگی نوزاد با مادر یادگرفته شده‌اند، هرچند اولین رابطه وابستگی رابطه‌ای خاص است، اما تصور می‌شود که وابستگی به سایر روابط بین فردی بعدی نیز تعمیم داده می‌شود.

مدل‌های شناختی در تبیین اختلال شخصیت وابسته

مدل‌های شناختی وابستگی بر شیوه‌هایی تمرکز دارند که به‌واسطه آن­ها نحوه تفکر فرد یا پردازش اطلاعات توسط وی به تقویت و حفظ رفتار وابسته کمک می‌کنند. در این چارچوب، مفهوم سبک شناختی بک[11] (1976) برای درک فرایند از همه مهمتر است که از طریق آن تجربیات اولیه (هم تجربیات خاص خانواده و هم تجربیاتی که در سطح فرهنگ گسترده‌اند) منجر به افزایش وابستگی بعدی در زندگی می‌شوند. طبق نظر بک و فریمن[12](1990) به مرور زمان، هریک از ما روش تفکر مخصوص به خودمان را در مورد خود، دیگران، و تعاملات خود-دیگری شکل و توسعه می‌دهیم. به علاوه، ما طرحواره های ماندگار و پیچیده‌ای را از خود و دیگران می‌سازیم (که مانند مفهوم روان پویشی بازنمایی موضوع درونی شده است)، که برداشت‌ها، افکار، هیجانات، و رفتارهای بین فردی ما را شکل می‌دهند.

رویدادهای آسیب زا و اختلال شخصیت وابسته

پژوهش‌های تجربی اندکی در مورد سبب شناسی اختلال شخصیت وابسته وجود داشته‌اند(دیسنی، 2013)، محیط خانوادگی، یادگیری اجتماعی، بیماری‌های حاد در دوران کودکی و استعداد بیولوژیکی همگی در ایجاد و توسعه آن نقش دارند(امپولینی[13]، مارچسی[14]، سیگنیفردی[15]، قیناگلیا[16]، اسکاردوی[17]، کدلوپی[18] و ماگینی[19]، 1999).

علاوه بر این متغیرها، رویدادهای  آسیب زای خاص در اوایل زندگی مانند سوء استفاده جنسی در دوران کودکی اغلب در نوشته جات تحقیقاتی ذکر شده. لیکن، در مطالعه ایی که به بررسی رابطه بین سوء استفاده جنسی در دروان کودکی و اختلالات شخصیت بزرگسالی در نمونه ایی از بازمانده‌های بزرگسال پرداخته بود، مشخص شد که این خصوصیات سوء استفاده جنسی نبودند که بهتر از همه اختلال شخصیت وابسته را پیش بینی می‌کردند بلکه سبک دلبستگی بود که این اختلال را پیش بینی می‌کرد، چرا که سبک دلبستگی ترس آور قوی‌ترین پیش بینی کننده است. این سبک با فقدان جرات و نیز سطوح بالای اضطراب اجتماعی مرتبط است.

سبک فرزند پروری و اختلال شخصیت وابسته

سبک فرزند پروری نیز با نظریه دلبستگی رابطه دارد. سبک‌های فرزند پروری که بیش از حد حمایتگرانه بوده یا سبک‌های مستبدانه با ایجاد اختلال شخصیت وابسته رابطه دارند. هرچند این ادعا عمدتاً نظریه محور است و یا نتیجه خودسنجی گذشته نگرانه است. بر اساس نظریه دلبستگی سبک فرزند پروری بیش از حد حمایتگر و مستبدانه با شکل گیری اختلال شخصیت وابسته مرتبط است(بورنستین، 2012). از لحاظ نظریه ایی که زیربنای این ادعا است، وقتی کودکی به بیش از حد مطیع بودن مجاب می‌شود، احتمال دارد که در روابط بعدی خود به شخصی درمانده یا وابسته تبدیل شود(بورنستین، 1995). تصور می‌شود که کودکانی که والدین بیش از حد حمایت گری دارند آسیب پذیر بوده و هرگز دوام نخواهند آورد مگر اینکه از آنها مراقبت شود، در حالیکه والدین مستبد و زورگو به فرزندان خود می‌آموزند که بهترین روش‌های بقا تسلیم شدن در مقابل خواسته‌ها و انتظارات دیگرانی است که قوی‌تر و تواناترند.

این سبک فرزندپروری کودکان را از یادگیری از طریق روش آزمون و خطا، روشی که کودکان در آن احساس استقلال و خودکفایی در خود ایجاد می‌کنند، باز می‌دارد(بورنستین، 1992)، در پاسخ به این تجربیات اولیه در فرد ساختارهای شناختی شکل می‌گیرند(اسپری، 2003)، کودکان باورها و بازنمایی‌های روانی در مورد خودکفایی خود و قدرت دیگران ایجاد می‌نمایند. پری^[20](2005)  اشاره می‌کند که یک مفهوم پردازی شناختی به‌واسطه برخی افراد ایجاد شده که این اشخاص ابتدا فکر می‌کنند که افراد بی لیاقت و درمانده ایی هستند، سپس فکر می‌کنند که بهترین راهبرد برای رفع این مشکل این است که کسی را پیدا کنند که شاید بتواند از پس این دنیا برآمده و از آنها حمایت نماید. بنابراین، این کودکان ممکن است بازنمایی‌های روانی ایی از خود درمانده و بی کفایت ایجاد نموده و خود را به عنوان افرادی که به تنهایی از پس مشکلات خود بر نمی‌آیند نشان دهند. سپس این امر می‌تواند باعث شود که آنها به دنبال افراد دیگری باشند که برای بقای خود بدانها تکیه کرده و وابسته شوند(بورنستین، 1992).

نظریه زیست اجتماعی و اختلال شخصیت وابسته

کلونینگر[21]، یک نظریه زیست اجتماعی مشهور، شخصیت را در رابطه با سبب شناسی اختلال شخصیت وابسته مطرح کرده است(کلونینگر، 1987). در مدل وی، سه خصوصیت ارثی و مبتنی بر بیولوژی شخصیت پیشنهاد شده‌اند: جستجوی تازگی، اجتناب از آسیب، و وابستگی به پاداش. سطوح بالای اجتناب از آسیب در افرادی که دارای اختلالات خوشه C هستند(علی الخصوص اختلال شخصیت وابسته) و نیز سطوح بالای وابستگی به پاداش به چشم می‌خورند(امپولینی، مارچسی، سیگنیفردی و ماگینی، 1997; کیسی[22] ، جویسی[23]، 1999).

اجتناب از آسیب در مدل کلونینگر به عنوان یک خصوصیت ارثی تعریف می‌شود که شامل سیستم سروتونین (5-HT) است که نوعی پاسخ بیزاری شدید نسبت به انواع خاصی از محرک‌ها را به وجود می‌آورد. سپس فرد یاد می‌گیرد که نه تنها از تنبیه بلکه همچنین از تازگی نیز اجتناب کند. این موضوع در فرد به صورت نگرانی و خجالت بروز می‌کند. مدل کلونینگر در حیطه نظریه‌های سبب شناسی اختلال شخصیت وابسته، منحصربفرد است از این جهت که این مدل صفات شخصیتی و رفتارها را با مکانیزم های ژنتیکی و بیولوژیکی در هم می‌آمیزد. این تمرکز بر نکات مربوط به مکانیزم بیولوژیکی و فیزیولوژیکی از این جهت حائز اهمیت است که یکی از جنبه‌های اغلب نادیده گرفته شده، ساختارها و فرایندهای آناتومیکی و نقش آنها در شکل گیری شخصیت است(دیسنی، 2013).

 رفتارهای تسهیل کننده روابط در فرد وابسته

مجموعه رفتارهای تسهیل کننده روابط در فرد وابسته وسیعتر از آنچیزی است که قبلاً تصور می‌شد، رفتارهای فعال به احتمال بیشتر در این سه شرایط که در ادامه آمده‌اند روی خواهند داد: 1) هنگام رقابت با دیگران بر سر کسب حمایت احتمالی یک سرپرست؛ 2) هنگامیکه عمل جسورانه فرد ممکن است باعث خشنودی یک شخصیت صاحب اقتدار شود؛ و 3) هنگام طلب کمک/راهنمایی از یک سرپرست احتمالی(بورنستین، 1992).

بورنستین (2012) مروری نظام مندتر و جامع‌تری را روی راهبردهایی که توسط افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته به کار می‌روند انجام داد. راهبرد اولیه لابه و زاری است که طیِ آن، فرد بر نقطه ضعف خود بسیار تاکید کرده و ترس‌هایش را برای دیگران به شدت بروز می‌دهد. فرد با خودشیرینی توجه دیگران را به لطف‌هایی که در حق طرف مقابل انجام داده است معطوف می‌سازد یا کمک‌های خود را مورد تاکید قرار می‌دهد، و در آخر، با استفاده از ارعاب. فرد ممکن است تا حدی پیش برود که تهدید به خودآزاری کند یا با پرخاشگری رفتار نماید(بورنستین، 2012).

در مورد رفتار اجتماعی و تاثیرات اختلال شخصیت وابسته، باید گفت که تمام مطالعات جداگانه ایی که به بررسی سازگاری با همسالان و رفتارهای وابسته پرداخته‌اند از وجود نوعی همبستگی منفی معنادار بین سطح وابستگی و سطوح محبوبیتی که توسط همسالان گزاراش شده، خبر می‌دهند(که پایایی آن از 22/0- تا 64/0- متغیر می‌باشد)(بورنستین، 2012). این یافته با سایر تحقیقاتی که می گویند صفات اختلال شخصیت وابسته از لحاظ اجتماعی نامطلوبند همخوانی دارد(کادبری[24]، 1991).

مطالعات دیگر نشان می‌دهند که گرچه غالباً تصور می‌شود که فرد دارای اختلال شخصیت وابسته عمدتاً وابسته به یک شخص است، اما این افراد اغلب به بیش از یک نفر وابسته هستند و جذب فردی خواهند شد که به احتمال زیاد در آن زمان از آنها حمایت می‌کند یا به او اطمینان می‌بخشد(دیسنی، 2013)، این یافته نشان می‌دهد که شبکه‌های اجتماعی افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته ممکن است بزرگتر از آن حدی باشند که دانش بالینی ممکن است بیان نماید.

به علاوه، افراد دارای اختلال شخصیت وابسته به گونه استثنائی ایی در پی بردن به سرنخ‌های اجتماعی زیرکانه مانند حالات چهره، چابک و کارآمدند، که این احتمالاً به خاطر نیاز به توانایی رفتار کردن به گونه ایی است که احتمال مراقبت و توجه را به حداکثر برساند(بورنستین، 2012).

این یافته‌ها چگونگی به نظر رسیدن فرد دارای اختلال شخصیت وابسته از لحاظ بین فردی و نیز وجهه او در جامعه را به تصویر می‌کشند(دیسنی، 2013).

خودکشی در اختلال شخصیت وابسته   

تحقیقات بسیار قوی و منسجمی وجود دارند که نشان دهنده نوعی رابطه بین اختلال شخصیت وابسته و فکر و اقدام به خودکشی هستند. به‌طور مثال، اختلال شخصیت وابسته قوی‌ترین پیش‌بینی کننده اقدام به خودکشی در افراد افسرده بود. این موضوع بخصوص در مورد مردان صادق بود(بولتون[25]، به لیک[26]، انس[27]، کوکس[28]، سارن[29]، 2008).

اختلال شخصیت وابسته نسبت به سایر اختلالات محور یک و دو همبستگی قوی‌تری با اقدام به خودکشی داشت. این یافته، یافته مهم و درخور توجه‌ای است. لواس و همکاران در تحقیقی بیماران دارای اختلال شخصیت وابسته را با یک گروه شاهد مقایسه نمودند و دریافتند که فکر خودکشی در افراد دارای اختلال شخصیت وابسته نسبت به گروه شاهد دو برابر بیشتر احتمال روی دادن دارد، همچنین  ریسک آن با اضافه شدن همبودی آسیب‌های محور 1 حتی بیشتر هم می‌شود. در بیماران دارای مشکل پرخوری(چه مرد و چه زن)، زنان الکلی، و مردانی که دچار سوء مصرف مواد هستند، وجود اختلال شخصیت وابسته احتمال فکر خودکشی را در هر صورت از دو به نه برابر در این افراد افزایش داد(لواس، گویلباد[30]، پرز- دیاز، وریر[31]، استفان[32]، لانگ[33] و جیمت[34]، 2005).

گاگنون[35]، دیویدسون[36]، شیفتز[37]، مارتینو[38] و بوشامپ[39] (2009) آسیب شخصیت را در جوانانی(سنین بین 14 تا 25 سال) که اقدام به خودکشی نموده بودند در مقابل آنهایی که خودکشی موفق داشتند مقایسه نمودند و تعیین نمودند که میزان اختلال شخصیت وابسته در گروهی که خودکشی موفقی داشتند به مراتب بالاتر بود.

لیکن، این محققان برای تشخیص اختلال در گروهی که خودکشی موفق داشتند ناچار بودند که به مصاحبه‌هایی با انواعی از مخبرها اتکا نمایند. این مطالعه علیرغم وجود مشکل در روش شناسی‌اش، تنها تحقیقی است که به سنجش و ارزیابی اختلال شخصیت وابسته در افرادی که خودکشی موفق داشتند پرداخته است بنابراین، به غیر از توجه به این نتایج اولیه که با سایر مطالعاتی که در بالا مورد بحث قرار گرفتند نیز همسویی دارند، ما فعلاً گزینه دیگری در اختیار نداریم.

اختلال شخصیت وابسته و خودآزاری

کلونسکی و همکاران(2003) برای شناسایی روابط بین شخصیت و خودآزاری عمدی نمونه ایی متشکل از 1986سرباز نظامی را مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگانی که خودآزاری را گزارش کرده بودند، هم در مقیاس صفات وابستگی(خودگزارشی) و هم در مقیاس تشخیصی اختلال شخصیت وابسته، نمره‌شان به‌طور معناداری بالاتر بود. همچنین، افرادی که عمداً دست به خودآزاری می‌زدند توسط همسالان خود به‌طور معنادارتری به عنوان فرد دارای اختلال شخصیت وابسته نامیده شدند. به‌طور مشخص‌تر، این افراد بیشتر دارای ملاک شماره 8 اختلال شخصیت وابسته تعیین شدند(احساس ترس غیرواقع بینانه از تنها ماندن). همچنین این افراد در چند مقیاس دیگر نیز نمره بالاتری را کسب نمودند، از جمله مقیاس‌هایی که برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی و اجتنابی هستند(کلونسکی[40]، اولتمانس[41] و تورخیمر[42]، 2003).

اختلال شخصیت وابسته و  احتمال مورد سو استفاده قرار گرفتن

احتمال سوء استفاده یکی دیگر از حیطه‌های نگرانی در اختلال شخصیت وابسته است. با استفاده از تحلیل واریانس (ANOVA)، مشاهده شد که اختلال شخصیت وابسته رایج‌ترین اختلال (%21) در یک گروه چهل و دو نفری از زنانی بود که در یک پناهگاه به دنبال درمان بودند و در چندین رابطه مورد سوء استفاده قرار گرفته بودند، نرخی که به‌طور معناداری بالاتر از یک گروه 33 نفری از زنانی بود که تنها یک بار سابقه رابطه سوءاستفاده آمیز داشتند و نیز نسبت به 52 شرکت کننده در گروه شاهد(کولیج[43] و آندرسون[44]، 2002).

 سلامت و اختلال شخصیت وابسته

با ادامه بحث در مورد اختلال شخصیت وابسته و نتایج مختلف، رابطه بین اختلال شخصیت وابسته و سلامتی را نباید نادیده گرفت. افرادی که از سطوح بالاتری از ویژگی‌های اختلال شخصیت وابسته برخوردارند بیشتر احتمال دارد که نقش بیمار یا مریض را بپذیرند(گرینبرگ و بورنستین، 1988).

آن‌ها همچنین نسبت به افراد بدون صفات وابسته سطوح بالاتری از اضطراب مرتبط با سلامتی و هزینه‌های پزشکی را دارند(بارت و تایرر، 2012).

متاسفانه پزشکان غالباً آسیب شخصیت در بیماران خود را نادیده می‌گیرند، رفتار محور دو اغلب باعث فرسایش رابطه بیمار-پزشک می‌شود. اختلالات شخصیتی که به درستی تشخیص داده نشده‌اند باعث ایجاد هزینه‌های زیاد مراقبت‌های سلامتی می‌شوند(هیوستون، ورت و مینوس، 1999)، علاوه بر آن پزشکان بیماران وابسته را بیماران مشکل توصیف می‌کنند(بورنستین، 2012).

لواس و همکاران (2011) دریافتند که 7/66% از شرکت کنندگان مبتلا به اختلال شخصیت وابسته دارای سابقه بیماری جسمی بودند، که این میزان به‌طور معنادارتری بیش از گروهی از افرادی بود که هیچگونه اختلال شخصیتی نداشتند (8/16%) و نیز گروهی که انواع مختلفی از اختلالات شخصیتی را داشتند(4/29%) (لواس، کرمیر و پرز دیاز ، 2011).

همچنین مشاهده شده است که در افراد مبتلا به اختلال شخصیت وابسته نسبت به افراد بدون این اختلال 54/5 برابر بیشتر احتمال دارد که داشتن زخم‌های گوارشی گزارش شود(اسچاستر[45]، لیموزین[46]، لونستین[47] و لی ستارت[48]، 2010) ، گرچه خودگزارشی در این مطالعه از لحاظ عینی تایید نشد، اما نتایج نشان دادند که یا افراد دارای اختلال شخصیت وابسته در مشکلات سلامتی به خود نمره بالاتری می‌دهند، یا اینکه آنها واقعاً میزان مشکلات سلامتیشان بیشتر است (در این مورد، منظور زخم‌های معده و زخم‌های گوارشی است)، که هر دو مورد پیامدهای منفی ایی را برای بهزیستی فرد در بر دارند.

اما نشانه‌های اختلال شخصیت وابسته ممکن است در موقعیت‌ها و شرایط خاصی سودمند باشند. افراد دارای اختلال شخصیت وابسته وقتی با بیماری جسمی یا روانی مواجه می‌شوند سریعاً در پی توجه پزشکی هستند(گرینبرگ و بورنستین ، 1988) و این افراد در بیشتر مواقع مطیع درمان پزشکی‌اند(بورنستین، 2012). لیکن، افراد دارای اختلال شخصیت وابسته همچنین ممکن است که از خدمات پزشکی بیش از حد استفاده نمایند، مدت زمان طولانی‌تری در بیمارستان بمانند و به‌طور نابرابری از خدمات رفاه عمومی برخوردار شوند(بورنستین، 1995).

[1].Fisher

[2].Greenberg

[3].Mitchell

[4].self- representation

[5].Kohut

[6] .Blatt

[7] .Homann

[8] .Hull

[9] .Mowrer

[10] .Ainsworth

[11].Beck

[12].Freeman

[13].Ampollini

[14].Marchesi

[15].Signifredi

[16].Ghinaglia

[17].Scardovi

[18].Codeluppi

[19].Maggini

[20].Perry

[21].Cloninger

[22].Casey

[23].Joyce

[24].Cadbury

[25].Bolton

[26].Belik

[27].Enns

[28].Cox

[29].Sareen

[30].Guilbaud

[31].Verrier

[32].Stephan

[33].Lang

[34].Jeammet

[35].Gagnon

[36].Davidson

[37].Cheifetz

[38].Martineau

[39].Beauchamp

[40].Klonsky

[41].Oltmanns

[42].Turkheimer

[43].Coolidge

[44].Anderson

[45].Schuster

[46].Limosin

[47].Levenstein

[48].Le Start

[1].frustration

[2].Freud

[1].dynamic

[1].mixed

راه سریع از بین بردن استرس

استرس همیشه بخشی از زندگی ماست از چالش‌های جزئی گرفته تا بحران‌های بزرگ. و در عین حال که همیشه نمی‌توانید شرایطتان را کنترل کنید، اما می‌توانید نحوه پاسختان به آنها را کنترل کنید، در این مقاله می خواهیم در مورد بهترین راه سریع از بین بردن استرس توضیح دهیم، توصیه می شود این راه ها را به دقت خوانده سپس تمرین کنید:

وقتی استرس خیلی زیاد، طاقت فرسا و یا مزمن شود، می‌تواند به آسایش و بهزیستی‌تان صدمه بزند. برای همین است که برخورداری از تسکین دهنده­های موثر استرس که بتوانند ذهن و جسم شما را آرام کنند بسیار حائز اهمیت است.

با این حال وقتی نوبت به تسکین و از بین بردن استرس می‌رسد، هیچ گزینه‌ای وجود ندارد که برای همه مناسب باشد.

چیزی که برای یک فرد مؤثر است ممکن است برای شخصی دیگر مفید نباشد.

و چیزی که برای شما در خانه مؤثر است ممکن است وقتی سرکار یا در جامعه هستید دیگر به دردتان نخورد (مثلاً رقصیدن توی هال شاید بتواند برای تسکین استرس­تان برایتان مفید باشد اما رقصیدن وسط خواروبار فروشی ممکن است مناسب شما نباشد).

بنابراین، در اختیار داشتن انواع مختلفی از ابزارهای تسکین استرس مهم است. بعد می‌توانید راهبردی که برای شرایط فعلی شما از همه بهتر باشد را انتخاب کنید.

راهبردهای کوتاه مدت تسکین استرس که می‌توانید آنها را در همه جا به کار ببرید

خواه قرار باشد که برای یک مصاحبه کاری بروید یا از دست رفتارهای فرزندتان در زمین بازی کلافه شده باشید، در هر صورت باید یک سری ابزارهای تسکین استرس داشته باشید که بتوانند همان موقع استرستان را کاهش دهند.

بهترین راهبردهای کوتاه مدت: برای از بین بردن استرس

• راهبردی که همه جا قابل انجام باشد.
• تسلط بر آنها به تمرین زیادی نیاز نداشته باشد.
• بلافاصله باعث تسکین تان شود.

تخیل فعال را امتحان کنید(اولین راه سریع از بین بردن استرس)

تخیل فعال مثل این است که در ذهنتان به تعطیلاتی کوتاه بروید. این تکنیک مستلزم آن است که خودتان را در مکانی شاد تصور کنید-مثلاً می‌توانید خودتان را تصور کنید که در ساحلی نشسته‌اید و دارید به صدای امواج گوش می‌دهید، و بوی دریا را احساس می‌کنید و گرمای ماسه‌ها را زیر پاهایتان حس می‌کند.

فقط کافی است چشمانتان را برای یک دقیقه ببندید و خود را در چشم­اندازی آرامش بخش تصور کنید. به همه تجربه‌های حسی‌ای که در آنجا می‌توانید داشته باشید فکر کنید و به خودتان اجازه دهید تا احساس کنید واقعاً آنجا هستید. بعد از چند دقیقه چشمانتان را باز کنید و به لحظه حال برگردید.

مراقبه کنید(دومین راه سریع از بین بردن استرس)

مراقبه هم باعث تسکین کوتاه مدت استرس می‌شود و هم مزایای ماندگاری برای مدیریت استرس دارد.اشکال مختلفی از مراقبه برای امتحان کردن وجود دارند-که هریک خاص و منحصربفرد بوده و جذابیت خاص خودشان را دارد.

می‌توانید مانترایی (ذکری) را برای خودتان ابداع کنید که وقتی دارید نفس‌های عمیق می‌کشید آنرا توی ذهنتان تکرار کنید. یا اینکه می‌توانید چند دقیقه ذهن آگاهی را تمرین کنید، که این تکنیک مستلزم این است که توی لحظه حال باشید. فقط کافی است به چه چیزی که همان لحظه می‌بینید، می‌شنوید، لمس می‌کنید یا بویش را حس می‌کنید توجه کنید.

وقتی روی لحظه حال و جایی که در آن هستید تمرکز می‌کنید، نمی‌توانید در مورد چیزی که قبلاً اتفاق افتاده نشخوار ذهنی داشته باشید و نمی‌توانید نگران چیزی در آینده باشید. مراقبه و ذهن آگاهی نیاز به تمرین دارد، اما می‌تواند روی سطح کلی استرس­‌تان تأثیر زیادی بگذارد.

آرامسازی تدریجی عضلات را تمرین کنید(سومین راه سریع از بین بردن استرس)

آرامسازی تدریجی عضلات مستلزم آرامسازی همه عضلات بدنتان است، به صورت دسته به دسته. برای تمرین این تکنیک می‌توانید با چند نفس عمیق شروع کنید. بعد سفت کردن و شل کردن هر دسته از عضلات را تمرین کنید، به این ترتیب که ابتدا با عضلات پیشانی‌تان شروع کنید و بعد این کار را به ترتیب تا رسیدن به انگشتان پاهایتان ادامه دهید.

با تمرین کردن، یاد می‌گیرید کشیدگی و انقباض عضلاتتان را تشخیص دهید و می‌توانید راحت‌تر ریلکس کنید. با این حال، هربار که تمرین می‌کنید باید یک احساس آرامسازی که در کل بدنتان در جریان است را تجربه کنید.

روی تنفستان تمرکز کنید(چهارمین راه سریع از بین بردن استرس)

فقط همین تمرکز بر تنفس­تان یا تغییر نحوه نفس کشیدنتان می‌تواند باعث ایجاد تفاوتی بزرگ در سطح کلی استرستان شود. تکنیک‌های تنفسی می‌توانند بدن و مغز شما را ظرف چند دقیقه آرام کنند.

بهترین خبر این است که هیچکس در اطرافتان حتی نمی‌داند و متوجه نمی‌شود که شما دارید این کار را انجام دهید. برای همین، هروقت در یک جلسه استرس آور بودید یا در یک سالن نمایش شلوغ نشسته‌ بودید، تمرین‌های تنفسی می‌توانند کلید کاهش استرستان باشد.

گرچه تمرین‌های تنفسی متفاوت زیادی وجود دارند، مثل تنفس ورزش کاراته، ما به چند مورد از آنها در اینجا اشاره می‌کنیم:

1. از طریق بینی هوا را داخل ریه‌هایتان بکشید و شکمتان که پر از هوا شده را تماشا کنید. در حالت دم آهسته تا شماره سه بشمارید. یک ثانیه نفستان را نگه دارید و بعد آهسته در حالیکه تا شماره سه می شمرید نفستان را از بینی‌تان بیرون بدهید.
2. از طریق بینی‌تان هوا را داخل بکشید و تصور کنید که دارید هوای آرام و آرامش بخش را فرو می‌برید. تصور کنید که هوا در سرتاسر بدنتان پخش می‌شود. وقتی در حال بازدم هستید تصور کنید که دارید استرس و تنش را بیرون می‌دهید.

پیاده روی کنید(پنجمین راه سریع از بین بردن استرس)

ورزش یک تسکین دهنده عالی و خارق العاده استرس است که می‌تواند ظرف چند دقیقه تاثیرش را بگذارد. پیاده روی کردن به شما اجازه می‌دهد تا از تغییر صحنه و منظره بهره مند شوید، که این طوری می‌تواند شما را وارد یک چارچوب ذهنی متفاوت کند و مزایایی ورزش را هم برایتان به ارمغان می‌آورد.

بنابراین، خواه فقط چند قدم در اطراف دفترتان بزنید و از محیط کاری طاقت فرسا و خسته کننده­تان کمی فاصله بگیرید و استراحت کنید یا تصمیم بگیرید که برای یک پیاده روی طولانی بعد از کارتان به پارک بروید، در هر صورت پیاده روی یک روش ساده اما مؤثر برای طراوت بخشیدن به ذهن و جسمتان است.

بیشتر بخوانید: روانشناس خوب در تهران

راهبردهایی سریع برای تسکین استرس که در خانه خیلی موثرند

در خلوت خود و در منزل، راهبردهای تسکین استرس زیادی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند تا سریع خودتان را آرام کنید. بنابراین، هر وقت روز سختی در محل کار داشتید یا در مورد کارهای زیادی که قرار است انجام دهید زیادی استرس داشتید، این راهبردها می‌توانند استرس شما را بصورت آنی تسکین دهند.

بغل کردن کسی که دوستش دارید(ششمین راه سریع از بین بردن استرس)

تماس و لمس فیزیکی می‌تواند برای رهایی شما از دست استری خیلی مفید باشد. بغل کردن کسی که دوستش دارید می‌تواند خیلی مفید باشد.

وقتی کسی را بغل می‌کنید (که به هورمون آغوش هم معروف است) هورمون اکسیتوسین ترشح می‌شود. اکسیتوسین با سطوح بالاتری از شادی و سطوح پایین‌تری از استرس همراه است.

اکسیتوسین همچنین باعث کاهش فشار خون می‌شود و هورمون استرس که نوراپی نفرین است را کاهش می‌دهد و می‌تواند باعث تولید یک حس آرامسازی شود.

بنابراین اگر نیاز دارید، بدون هیچ واهمه­ای از کسی که دوستش دارید بخواهید شما را بغل کند. این کار برای هردویتان خوب است و می‌تواند یکی از ساده‌ترین اشکال تسکین استرس موجود باشد.

رایحه درمانی(هفتمین راه سریع از بین بردن استرس)

رایحه درمانی مزایایی واقعی برای تسکین استرس دارد- می‌تواند به شما کمک کند تا احساس کنید انرژی گرفته‌اید، آرام‌ترید، یا در لحظه بیشتر حضور دارید.

تحقیقات جدید بیانگر این هستند که برخی بوهای خاص می‌توانند فعالیت امواج مغز را تغییر داده و باعث کاهش هورمون‌های استرس در بدن شوند.

بنابراین چه از شمع، خوشبوکنندها یا محصولات بدن خوشتان بیاید یا نه، در هر صورت افزودن نوعی رایحه درمان را به برنامه روزانه‌تان مدنظر قرار بدهید

خلق آثارهنری(هشتمین راه سریع از بین بردن استرس)

ارتباط گرفتن با بخش خلاق وجودتان شاید در دوران کودکی برایتان آسان بوده باشد، اما اگر دیگر کششی و تمایلی به انجام کارهای هنری ندارید برای اینکه دوباره به سراغش بروید دیر نشده.

اگر علاقه‌ای به طراحی یا نقاشی ندارید، رنگ آمیزی در یک کتاب رنگ آمیزی هم می‌تواند فکر خوبی باشد. کتاب‌های رنگ آمیزی بزرگسالان این روزها محبوبیتشان افزایش پیدا کرده و برای همین رنگ آمیزی می‌تواند یک تکسین دهنده عالی برای استرس باشد.

پژوهش‌ها همواره نشان می‌دهند که رنگ آمیزی می‌تواند یک تأثیر مراقبه‌ای داشته باشد. در یکی از مطالعات محققین دریافتند که سطوح اضطراب در افرادی که الگوهای هندسی پیچیده را رنگ آمیزی می‌کردند کاهش می‌یابد، و برای همین این تکنیک به خروجی بسیار خوبی برای کاهش استرس تبدیل می‌شود.

راهبردهای درازمدت تسکین استرس برای سلامت پایدار

برخی عادت‌های خاص می‌توانند باعث افزایش مقاومت ما در برابر استرس شوند، و همچنین باعث افزایش کلی تندرستی می‌شوند. مثلاً، کسانی که به صورت منظم ورزش یا مراقبه می‌کنند اغلب در رویارویی با چالش­ها سخت کمتر دچار استرس می‌شوند.

بنابراین، ایجاد یک سبک زندگی که به شما کمک کند تا استرستان را دفع کنید و با چالش‌هایتان به شیوه‌ای سالم برخورد کنید مهم است.

داشتن یک رژیم غذایی متعادل

رژیم­های غذایی ضعیف باعث ایجاد واکنش گری بیشتری نسبت به استرس می‌شود. پرخوری هیجانی و دنبال غذاهای پرچربی و پرشکر بودن می‌توانند یک حس موقتی رهایی و تسکین را برایتان فراهم آورند که در درازمدت به استرستان اضافه می‌کنند.

کربن‌های تصفیه شده مانند شیرینی‌ها و چیپس می‌توانند باعث افزایش ناگهانی قندخون شوند. وقتی قندخونتان بالا برود ممکن است استرس و اضطراب بیشتری را تجربه کنید.

مصرف یک رژیم غذایی سالم می‌تواند به شما کمک کند تا در طولانی مدت با استرستان مبارزه کنید. غذاهایی مثل تخم مرغ، آووکادو، و گردو از تنظیم خلق و تعادل انرژی حمایت می‌کنند.

زمانی برای فعالیت‌های تفریحی در نظر بگیرید

فعالیت‌های تفریحی می‌توانند راه بسیار خوبی برای تسکین استرس باشند. اما خیلی از افراد احساس می‌کنند انگار زندگی‌شان بحدی پرمشغله است که وقتی برای سرگرمی‌ها، بازی‌ها یا تفریح بیشتر ندارند.

اما در نظرگرفتن وقتی برای اوقات فراغت در برنامه روزانه‌تان می‌تواند راه حل کمک به شما باشد تا بهترین احساس را داشته باشید. و وقتی احساس بهتری کنید، عملکرد بهتری خواهید داشت، که معنی‌اش این است که تفریح و فراغت ممکن است باعث کارآمدتر اوقات کاری‌تان شوند.  

خواه از رسیدگی با باغ و باغچه خوشتان آمد یا از خلق آثار صنایع دستی لذت ببرید، در هر صورت سرگرمی‌ها و تفریحات کلید زندگی بهتر برای شما هستند.

یک عادت گفتگوی درونی مثبت را در خودتان ایجاد کنید

نحوه صحبت کردن شما با خودتان مهم است. انتقاد شدید از خود، شک داشتن به خود و پیش بینی‌های فاجعه آمیز مفید نیستند. اگر مدام دارید به این چیزها فکر می‌کنید که: من وقت برای فلان کار را ندارم، یا از بهمان خیلی بدم می‌آید، بیشتر به خودتان استرس وارد می‌کنید.

باید یاد بگیرید با خودتان به شیوه‌ای واقع بینانه تر و مهربانانه‌تر صحبت کنید. وقتی به خودتان توهین کنید یا به توانایی خودتان برای موفقیت شک داشته باشید، سعی کنید با یک گفتگوی درونی مهربانانه‌تر به آن پاسخ دهید.

گفتگوی درونی مثبت می‌تواند به شما کمک کند تا دیدگاه سالم‌تری را ایجاد کنید. یک گفتگوی مثبت نگرانه و مهربانانه می‌تواند به شما کمک کند تا هیجاناتتان را مدیریت کنید و اقدام مثبتی انجام دهید.

تمرین یوگا

یوگا ترکیبی است از حرکات فیزیکی، مراقبه، ورزش سبک، و تنفس کنترل شده- که همه اینها باعث بسیار زیاد تسکین استرس می‌شوند.

و گرچه احتمال دارد که فقط از یک جلسه یوگا منفعتی به تنهایی عایدتان نشوید، اما اگر آنرا به شیوه‌ای منسجم به زندگی‌تان اضافه کنید احتمال دارد که مزایای درازمدتی را دریافت کنید.

یوگا انواع مختلفی از مزایای فیزیکی، روانشناختی و معنوی را فراهم می‌آورد. برای شروع می‌توانید به یک کلاس یوگا بروید، در یک برنامه آنلاین ثبت نام کنید یا از یک اپلیکیشن کمک کنید تا به شما کمک کند تمرینتان را شروع کنید.

شکرگزاری

شکرگزاری به شما کمک می‌کند تا قدردان تمام چیزهایی باشید که باید بخاطرشان سپاسگزار باشید. خواه شما بخاطر یک روز آفتابی قدردان باشید یا بخاطر اینکه صحیح و سالم به محل کارتان رسیده‌اید، در هر صورت اینکه به همه چیزهای خوبی فکر کنید که در زندگی‌تان دارید خیلی موثر است.

شکرگزاری همچنین شما را یاد همه منابعی می‌اندازد که برای مقابله با استرس از آن برخوردار هستید، که می‌تواند بسیار توانمندکننده باشد.

مطالعات همچنین نشان می‌دهند افراد قدردان و شکرگزار از سلامت روان بیشتر، استرس کمتر و کیفیت بهتر زندگی بهره­مند می‌شوند.

پس خواه تصمیم بگیرید که این کار را به یک عادت تبدیل کنید که وقتی سر میزشام دور هم نشسته‌اید چیزهایی که بخاطرشان قدردان هستید را بیان کنید یا تصمیم بگیرید سه چیزی که بخاطرش قدردان هستید را در یک دفتر روزانه هر روز یادداشت کنید، در هر صورت شکرگزاری را به یک عادت همیشگی تبدیل کنید.

تمرین اولویت بندی

فعالیت فیزیکی کلید مدیریت استرس و بهبود سلامت روان است. و خبر خوب اینکه انواع متفاوت زیادی از فعالیت‌ها هستند که می‌توانند باعث کاهش استرستان شوند.

عضو یک باشگاه ورزشی شوید، در یک کلاس شرکت کنید یا بیرون ورزش کنید. یادتان باشد که روش‌های مختلف زیادی برای انجام فعالیت‌های بدنی بیشتر در طول روز هم وجود دارند.

پیاده روی، ورزش‌های استقامتی، قایق رانی، پیاده روی در طبیعت، و کلاس اسپینینگ فقط چند نمونه مختلف از روش‌هایی هستند که می‌توانند استرستان را تسکین دهند.

راهبردهایی که به مقابله مبتنی بر حل مسئله می‌پردازند

بیشتر تسکین دهنده‌های استرس بر تغییر هیجاناتتان تمرکز دارند. اما گاهی اوقات، شما لزوماً از استرس رها نمی‌شوید مگر اینکه محیطتان را تغییر دهید که به این حالت مقابله مبتنی بر حل مسئله می گویند (در برابر مقابله مبتنی بر هیجان). مقابله مبتنی بر حل مسئله مستلزم برداشتن گام‌هایی در جهت رفع عوامل استرس زا از زندگی‌تان است (در مقابل تغییر احساستان در مورد عامل استرس زا).

ارزیابی دوباره فهرست کارهای انجام دادنی‌تان

اگر می‌خواهید تلاش کنید کارهایی که به 20 ساعت زمان نیاز دارند را ظرف  16 ساعت انجام دهید، باید بگوییم که اینطوری احساس استرس خواهید کرد. کاهش بارکاری‌تان می‌تواند کمک می‌کند تا حالتان در طول روز بهتر شود.

چه این کار به معنای خروج از کمیته ای باشد که عضو آن هستید یا مستلزم استخدام کسی که بعضی از کارهای منزلتان را برای شما انجام دهد، در هر صورت کسب مهارت‌های مدیریت زمان می‌تواند به شما این امکان را بدهد که عوامل استرس زایی که تجربه می‌کنید را به حداقل برسانید و بهتر بتوانید مواردی که نمی‌توانید از آنها اجتناب کنید را مدیریت کنید.

وقتی بتوانید هرکاری که در فهرست کارهایتان است را بدون استرس ناشی از شتاب برای انجام سریع آن کار یا فراموش کردنش انجام دهید، کل زندگی‌تان به نظرتان آسان‌تر می‌شود.

کسب حمایت اجتماعی

داشتن افراد حمایتگر در زندگی‌تان کلید مدیریت استرس است. اگر در زندگی خود فاقد حمایت عاطفی و دوستی ها هستید، باید حتماً آنرا کسب کنید.

برای همین شاید لازم باشد که به سراغ شبکه‌های ارتباطی موجودتان بروید. شاید درددل کردن برای یکی از اعضای خانواده یا یک دوست دور بتواند به شما کمک کند که با آن شخص صمیمی‌تر شوید و ممکن است حمایت اجتماعی‌ای که نیاز دارید را کسب کنید.

همچنین ممکن است نیاز باشد که شبکه ارتباطی‌تان را گسترش دهید. عضو یک سازمان شوید، در یک گروه حمایتی حضور پیدا کنید یا در صورتی که فاقد افراد حمایتگر در زندگی‌تان هستید، می­توانید کمک حرفه‌ای و تخصصی دریافت کنید.

چیزهایی که به استرستان اضافه می‌کنند را حذف کنید

گاهی اوقات، بهترین راه برای کاهش استرس این است که موارد استرس­آور را از زندگی‌تان حذف کنید. از شر چیزهایی که به استرستان اضافه می‌کنند خلاص شوید تا بتوانید آرامش بیشتری را تجربه کنید.

تماشای اخبار، مدام وصل بودن به وسایل دیجیتالتان، مصرف الکل، و مصرف بیش از حد کافئین تنها نمونه‌های معدودی از چیزهایی هستند که ممکن است به استرس در زندگی شما بیفزایند.

ایجاد برخی تغییرات در عادت‌های روزانه‌تان می‌تواند در کمک به شما برای اینکه حس بهتری داشته باشید نقشی ابزاری داشته باشد.

کلام آخر

پیدا کردن بهترین راهبردهای تسکین استرس ممکن است نیاز به امتحان و آزمایش کردن داشته باشد. برخی راهبردها ممکن است به تمرین هم نیاز داشته باشند.

اما باید به جستجو و پیدا کردن ابزارهایی که به شما کمک می‌کنند تا فرازو نشیب‌های اجتناب ناپذیر زندگی‌تان را به شیوه‌ای سالم مدیریت کنید ادامه دهید. حفط استرس در یک سطح قابل مدیریت برای تندرستی و آسایش کلی شما مهم است.

هر نوع درمانی نیاز به یک رابطه بین فردی با هدف کمک به مخاطب برای بهبودی یا رهایی از پریشانی دارد. بنابراین درک این رابطه مقدس کاری است که هرکسی که در موقعیت کمک باشد باید به دنبال انجام آن باشد. ما این رابطه باورنکردنی و منحصر به فرد را رابطه درمانی می نامیم و در این مقاله بیشتر به معرفی آن خواهیم پرداخت.

رابطه درمانی در روانشناسی چیست؟

تحقیقات بررسی نتایج روان درمانی و مشاوره نشان داده است که تنها 15٪ از موفقیت درمانی را می توان به نوع درمان یا تکنیک های انجام شده نسبت داد (هابل ، دانکن و میلر ، 1999).

مشاوره خانواده خوب در تهران

مهمتر از روش یا نوع درمان، کیفیت درمانگر و رابطه درمانی فراگیر است.

طی 80 سال گذشته روان درمانگران معتقدند که عوامل مشترک غیر اختصاصی مسئول موفقیت کار آن ها هستند (Groth-Marnat، 2009).

مفهوم رابطه درمانی را می توان در ایده انتقال (1913) فروید جستجو کرد که در ابتدا تصور می شد کاملاً منفی است. بعداً فروید ایده پیوستگی سودمندی بین درمانگر و مشتری را در نظر گرفت نه اینکه صرفاً آن را به عنوان یک برآمد مشکل ساز برچسب گذاری کند.

Zetzel (1956) بعداً اتحاد درمانی را به عنوان مولفه ای غیر روان رنجور و غیرانتقالی بین بیمار و درمانگر تعریف كرد كه به بیمار اجازه می دهد درمانگر را بفهمد و درمانگر می تواند تفسیرهای تجربه مشتری را بفهمد.

راجرز (1951) احتمالاً به دلیل تأکید بر نقش درمانگر در این رابطه مشهور است و منجر به آن چیزی می شود که اکنون تحت عنوان درمان مشتری مداری می شناسیم. از نظر راجرز (1951) مولفه های فعال یک رابطه درمانی، همدلی، همخوانی و توجه مثبت بی قید و شرط است.

ما همچنین رابطه درمانی را به عنوان اتحاد درمانی، اتحاد کمک کننده و اتحاد کاری می شناسیم و همه به رابطه بین یک متخصص مراقبت های بهداشتی (مشاور / درمانگر) و مشتری یا بیمار اشاره دارد.

این رابطه مشترک بین این دو طرف است که درگیر مبارزه مشترک برای غلبه بر رنج و افکار و رفتارهای خود تخریبی بیمار و ایجاد تغییر مفید هستند.

تحقیقات در مورد قدرت رابطه درمانی بیش از 1000 یافته را جمع آوری کرده است که شامل توانایی آن در پیش بینی پایبندی، انطباق، همخوانی و نتایج در طیف وسیعی از تشخیص ها و تنظیمات درمانی است (اورلینسکی ، رونستاد و ویلوتسکی ، 2004).

بیشتر بخوانید: روانشناس خوب در تهران

مدل های رابطه درمانی

اتحاد درمانی یک رابطه منحصر به فرد است. تعاملات، پیوندها و هدف در بهبودی فرد، پیشرفت درمان و موفقیت نتیجه نقش دارد.

• انتقال

فروید (1905) اولین کسی بود که انتقال را به عنوان تکرار یک رابطه قدیمی توصیف کرد. این اتفاق زمانی رخ می دهد که احساسات ناشی از یک موضوع مهم یا رویداد قدیمی احساسات و انگیزه هایی را ایجاد می کند که به درمانگر منتقل می شوند.

انتقال بر اساس رابطه واقعی نیست بلکه بر اساس تحریفات ناخودآگاه و قهقرایی است. برداشت جدیدی از انتقال آن را به عنوان یک ارتباط تعاملی توصیف می کند ، جایی که تقارن بین مشتری و درمانگر موتور واقعی درمان و تغییر است (لینگاردی ، هولمکوئیست و سافران ، 2016).

به عبارت ساده تر انتقال احساسات از روابط قدیمی به درمانگر است. این می تواند فضایی برای تأمل، بهبود و یادگیری الگوهای سالم ارتباط با دیگران ایجاد کند.

• اتحاد کاری

اتحاد کاری یکی از اجزای رابطه درمانی است. این می تواند به عنوان پیوستن طرف منطقی مشتری به طرف تجزیه و تحلیل درمانگر تعریف شود.

بوردین (1979) به مفهوم سازی اتحاد کاری در سه بخش وظایف، اهداف و پیوند مشهور است.

• رابطه واقعی

رابطه واقعی شامل جذابیت و سازگاری بین فردی است که بین مشتری و درمانگر ایجاد می شود.

Gelso (2011) مفهوم رابطه واقعی در درمان را دارای دو قسمت اصالت و واقع گرایی توصیف کرده است.

اصالت قصد پرهیز از فریب از جمله خود فریبی است. درمانگر باید خود را بشناسد و تصویری دقیق از این که چه کسی در آن رابطه است ارائه دهد. واقع گرایی تجربه مشتری به شکلی است که به نفع او باشد. این ایده واقع گرایی در روابط شامل همدلی و درک است.